ေတာင္ဘက္ ပစိဖိတ္သမုဒၵရာအတြင္းမွာ ေဆာ္လမြန္ကၽြန္းစုေလးေတြ ရွိတယ္။ ကၽြန္းသားေတြရဲ့ က်ိန္စာတစ္ခုအေၾကာင္း ၾကားခါစက သိပ္အံ့အားသင့္မိတယ္။
သူတို႔ဆီမွာ သစ္ပင္တစ္ပင္ အသံုးမ၀င္ေတာ့ဘူးလို႔ ထင္ရင္ ခုတ္လဲတာထက္ေကာင္းတဲ့ က်ိန္စာတိုက္နည္းကို သံုးၾကတယ္တဲ့..။
က်ိန္စာတိုက္မယ့္ သစ္ပင္အတြက္ အသံအင္အားေကာင္းတဲ့ လူေတြစုျပီး မနက္အာရံုတက္မွာ အုပ္စုလိုက္ က်ိန္ဆဲၾကတယ္။ ဒီသစ္ပင္ၾကီးဟာ အသံုးမ၀င္ဘူး၊ ျမန္ျမန္ေသေလေကာင္းေလပဲ။ ျမန္ျမန္ေသစမ္း။ အစရွိသျဖင့္ေပါ့...။ သူတို႔က်ိန္စာတိုက္တာက တစ္ရက္ထဲေတာ့ မဟုတ္ဖူး၊ ရက္သံုးဆယ္ပါ။
ထူးဆန္းစြာပဲ ရက္သံုးဆယ္က်ိန္စာျပီးေနာက္မွာ သစ္ပင္ၾကီးဟာ တရိရိညိွဳးႏြမ္းလာျပီး ေနာက္
ဆံုးမွာ ေသသြားေတာ့တယ္။ "အသံုးမ၀င္တဲ့ သစ္ပင္ျမန္ျမန္ေသစမ္း" လို႔ ေျပာခံရတာနဲ႔ ေသရတာလားကြယ္။ ေၾကာက္စရာေကာင္းလိုက္တာ...။
ဆံုးမွာ ေသသြားေတာ့တယ္။ "အသံုးမ၀င္တဲ့ သစ္ပင္ျမန္ျမန္ေသစမ္း" လို႔ ေျပာခံရတာနဲ႔ ေသရတာလားကြယ္။ ေၾကာက္စရာေကာင္းလိုက္တာ...။
........................................................
ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားတစ္ခုကို အမွတ္မထင္ ၾကည့္ျဖစ္သြားတယ္။ ဇာတ္လမ္းထဲမွာ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္က ပန္းခ်ီပညာမွာ ပါရမီရွင္လို႔ ေျပာရေလာက္ေအာင္ သိပ္ေတာ္တဲ့ကေလးပါ။ အရမ္းကို တက္ၾကြတဲ့ကေလးေလး...။ ဒါေပမယ့္ သူ႔မွာ ျပင္လို႔မရတဲ့ အားနည္းခ်က္တစ္ခု ရွိေနခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါက စာလံုးေတြကိုမွတ္တဲ့ဉာဏ္ရည္ ခ်ိဳ႔ယြင္းေနျခင္းပါ။ သူ စာမွတ္လို႔မရဘူး။ ဘယ္ေလာက္ၾကိဳးစားမွတ္မွတ္ သူစာလံုးေတြကို မမွတ္မိနိုင္ရွာဘူး။ သူ႔ရဲ့ ဉာဏ္ရည္ခ်ိဳ႕ယြင္းမႈေရာဂါကို မိဘေတြကလည္း မသိခဲ့ဘူး။
သူ႔မွာ စာေတာ္တဲ့အစ္ကိုတစ္ေယာက္လည္း ရွိတယ္။ ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ ယွဥ္လိုက္တိုင္း ေက်ာင္းစာေမးပဲြေတြမွာ အျမဲက်တဲ့သူဟာ အဆူခံရတယ္။ "သိပ္ပ်င္းတဲ့ကေလး၊ အျဖစ္မရွိတဲ့ကေလးတဲ့.."။ မိဘေတြဘယ္ေလာက္ ေက်ာင္းေကာင္းေကာင္းထားထား၊သူကေတာ့ ေတာ္တဲ့ကေလးျဖစ္မလာခဲ့ဘူး။
ေနာက္ေတာ့ ေက်ာင္းကဆရာ၊ ဆရာမက အစ သူကိုေပးတဲ့ မွတ္ခ်က္ေတြက...
"သိပ္ပ်င္းတဲ့ကေလး"
"သိပ္ဖ်င္းတဲ့ကေလး"
"ဦးေႏွာက္ထိုင္းတဲ့ ကေလး"
"တစ္ဘ၀လံုး သံုးစားရမယ့္ ေကာင္မဟုတ္ဘူး"
အဲလို ၀ိုင္း၀န္းမွတ္ခ်က္ေပးလိုက္ၾကတာ အဲဒီကေလးဟာ သူပါရမီရွိတဲ့ ပန္းခ်ီပညာပါ မေရးဆဲြႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္သြားရတယ္။
အိုး...ဒါဟာ လူေတြရဲ့ မသိနားမလည္လို႔ ေ၀ဖန္တဲ့စကားေတြပါ၊ က်ိန္စာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ လူအမ်ားရဲ့ မွတ္ခ်က္က လူတစ္ေယာက္ရဲ့ ဘ၀ကို ေသေအာင္ က်ိန္စာတိုက္သလိုပဲ မဟုတ္လား..။
.........................................................
မေန႔က ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ရင္ဖြင့္တယ္။သူက ပညာသာတတ္တာ သူ႔မွာ စီးပြားရွာနိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္းမရွိဘူးတဲ့။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ လို႔ ေမးမိတယ္.။ တကယ္ဆို သူလည္း ဘဲြ႔ ၃ ခုနဲ႔ အစိုးရဌာနတစ္ခုမွာ အလုပ္လုပ္ေနသူ၊ သူ႔အမ်ိဳးသားက ကားအေရာင္းအ၀ယ္လုပ္ေနတဲ့ စီးပြားေရးသမားပဲ၊ သူမရွာနိုင္လည္း ဘာအေရးလဲ၊ သူ႔အမ်ိဳးသား ရွာနိုင္ရင္ျပီးေရာ မဟုတ္လားလို႔ နားမလည္စြာ ျပန္ေမးျဖစ္တယ္...
ူ
ေက်ာင္းကတဲက စာကလဲြျပီး မလုပ္ခဲ့သူဆိုေတာ့ စီးပြားေရးအေၾကာင္း သူနားမလည္ဘူး၊ ဘယ္ပစၥည္း ဘယ္အခ်ိန္ ေရာင္းရမွ သူျမတ္မယ္ဆိုတာမ်ိဳး သူမသိဘူး။ သူ႔အမ်ိဳးသားကေတာ့ စီးပြားေရး တအားလုပ္သူ။ စီးပြားေရးေလာကကလည္း အျပိဳင္အဆိုင္ေတြ သိပ္မ်ားေတာ့ အခြင့္အေရးတစ္ခုေပၚရင္ ခ်က္ခ်င္း၊ တခါတခါ ညတြင္းခ်င္း လုပ္နိုင္မွ ကိုယ့္ဘက္က က်န္တာ..။
ဒီေတာ့ အမ်ိဳးသားက သူ႔ကို တခါတခါ တိုင္ပင္တတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူကလည္း နားမလည္ေတာ့ ဘာအၾကံမွ မေပးတတ္ဘူး။ ဒီအတြက္ အမ်ိဳးသားက အားမလိုအားမရ အျမဲေျပာတယ္။
"မင္းကေတာ့ စီးပြားေရးအေၾကာင္း နားလည္ေအာင္ မၾကိဳးစားေတာ့ဘူးလား၊ ဒီေလာက္ပညာေတြ တတ္ေနျပီး ကိုယ့္စီးပြားေရးအတြက္ေတာ့ အရည္အခ်င္းမရွိေတာ့ဘူးတဲ့လား၊ သူမ်ားတကာ လင္မယားေတြ ဘယ္ေလာက္ ဒိုးတူေဘာင္ဘက္လုပ္နိုင္သလဲ"
အဲလို အျမဲေျပာေျပာေနေတာ့ သူလည္း နားလည္ေအာင္ၾကိဳးစားမယ္လို႔ဆိုရင္း လိုက္လုပ္ၾကည့္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ကိစၥတစ္ခုမွာ မထင္မွတ္ပဲ သူ႔ေၾကာင့္ သိန္း၂၀၀ေက်ာ္ ရွံဴးသြားခဲ့တယ္။
ဒီအတြက္ သူ႔အမ်ိဳးသားရဲ့ ေ၀ဖန္ရွဴပ္ခ်မွႈေတြက အရင္ထက္ ျပင္းထန္လာခဲ့တယ္။ အေၾကာင္းကိစၥရွိတိုင္း သိန္း၂၀၀ေက်ာ္ကိစၥနဲ႔ ရန္ျဖစ္ၾကတယ္။ မင္းဟာ အသံုးကို မက်ဘူး၊ ဘာပညာတတ္လဲ၊ အဲဒီပညာေတြ ဘယ္ေနရာသံုးစဲြေနသလဲ စသည္ျဖင့္....
အခုေတာ့ သူက သူသင္ယူခဲ့တဲ့ ပညာေတြဟာ အဖိုးမတန္ဘူးလို႔ ယူဆသြားခဲ့ျပီး အလုပ္ကထြက္လိုက္ကာ အိမ္မွာ ရိုးရိုးအိမ္ရွင္မတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေနသြားတယ္.. (. .)
တကယ္ဆို ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းဟာ သူကၽြမ္းက်င္ရာအပိုင္းမွာဆိုရင္ တကယ္ေတာ္တဲ့သူပါ။ သူ႔ပညာေတြကို လိုအပ္ေနသူေတြ အမ်ားၾကီးရွိတာပါ..။
ကၽြန္မ ႏွေျမာလိုက္တာ...
အျခားသူရဲ့ အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေ၀ဖန္ရွဴတ္ခ်မႈဟာ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ ရွိျပီးသားအရည္အခ်င္းေတြကို ဆဲြထုတ္ယူျပီး ဘ၀ေသေအာင္ လုပ္နိုင္ပါလားလို႔ ကၽြန္မဆင္ျခင္မိပါတယ္။..
တကယ္ဆို လူတိုင္းမွာ သူ႔ေနရာနဲ႔သူ အစြမ္းရွိနိုင္တာပဲ..။ ကိုယ္နဲ႔ မတူလို႔ဆိုျပီး ျပစ္တင္ရွႈတ္ခ်ျပီး က်ိန္စာတစ္ခုလို႔ေတာ့ မတိုက္သင့္ပါဘူး..
Everyone is special မဟုတ္ဘူးလား.။
လသာည ျဖစ္ပါတယ္..။
28 comments:
ေတြးစရာေလးတစ္ခု ရသြားတယ္၊၊ ကုိယ္တုိင္ အေျပာခံခဲ့ရဖူးသလုိ သူမ်ားကုိလည္း ေျပာခဲ့ဖူးမယ္ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔ေတာ့ သိၿပီ အဲဒီလုိစကားလံုးမ်ဳိးေတြကုိ ကုိယ့္ဘဝထဲ လႊမ္းမုိးမခံေတာ့ဘူး ေက်းဇူးပါ အမေရ
ကၽြမ္းက်င္၇ာပညာရပ္ကိုု အသံုုးမခ်ေတာ.ဘဲလက္လႊတ္လိုုက္တဲ.အတြက္ မလသာရဲ.သူငယ္ခ်င္းအတြက္ေရာ အမ်ားအတြက္ပါ ဆံုုးရႈံးနစ္နာရတယ္။တကယ္ဆုုိ ကိုုယ္.မိန္းမက ဒီအပိုုင္းမွာ နားလည္လားမကၽြမ္းက်င္ေသးဘူးလားဆုုိတာ သူ.အမ်ိဳးသားအေနနဲ. ခန္.မွန္းနားလည္တတ္ရမွာေပါ.။လူပဲ အမွားမကင္းပါဘူးေလ။အဲဒါကိုု တဖြဖြနဲ.သူအသည္းနာတိုုင္းေၿပာေနရင္ တကယ္ေတာ. အဲလူက ေရရွည္မၾကည္.တတ္ မေတြးေခၚတတ္လိုု.ပဲလိုု. မြန္မြန္က ေၿပာခ်င္တယ္။အိမ္ေထာင္ေရးမွာ တစ္ဦးနဲ.တစ္ဦးနားလည္မႈေတြ၊ေဖးမမႈေတြတည္ေဆာက္ပါမွ နွစ္ဦးနွစ္ဘက္သာယာၾကမွာပါ။မလသာ သူငယ္ခ်င္း စိတ္ခ်မ္းသာပါေစ။
မလသာ သူငယ္ခ်င္းရဲ.တတ္ထားတဲ.ပညာေတြကိုု နွေၿမာမိတယ္။ သူ.အမ်ဳိးသားက မိမိဇနီးက ဘယ္ေနရာမွာေတာ္တယ္ အားနည္းတယ္ လိုုေနေသးတယ္ဆုုိတာ နားလည္ေပးရင္ ဒီလိုု ၿဖစ္မွာမဟုုတ္ဘူူး။ အိမ္ေထာင္ေရးမွာ တစ္ဦးနဲ.တစ္ဦး နားလည္မႈေဖးမမႈေတြနဲ.တည္ေဆာက္မွသာ ေရရွည္ အဆင္ေၿပၾကမွာပါ။ အဆင္မေၿပမႈေတြကိုု သတိရတိုုင္းေၿပာေနလိုု.ကေတာ. အဲနည္းကအဆင္ေၿပလာမဲ.နည္းမဟုုတ္ပါ။
ကုိယ္႔ေနရာနဲ႔ကုိယ္ သူ႕ေနရာန႔ဲသူအသုံးက်ၾကတာခ်ည္းပါပဲ
ဟုတ္တယ္။သစ္ပင္ေတြကိုစကားေျပာလို ့ရတယ္။
က်မငယ္ငယ္ က ျခံထဲက သစ္ခြ ပန္းပင္ကို ေနရာေျပာင္း၊အိုခြဲစိုက္လိုက္တာ ပန္းပင္ေသ သြားဖူးတယ္။ အေမက သူ ့ပန္းပင္ေသသြားေတာ့ က်မကိုဆူတယ္။ အဲ့ဒီကစၿပီး က်မဘာပန္းပင္စိုက္စိုက္ အဆင္မေျပဘူး။
အခု အလုပ္မွာ ပန္းပင္ေတြကို ျပဳစုဖို ့က်မတာ၀န္ယူလိုက္တယ္။ ပန္းပင္ေတြကို စကားေျပာေပးတယ္။ ပန္းေတြပြင့္လာရင္ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း၊ လွေၾကာင္း အားေပးစကားေတြေျပာတယ္။ ပန္းေတြ ပြင့္ၾကတယ္။
လူေတြ ရဲ ့စိတ္ကို တျခားတေယာက္ရဲ ့ေျပာဆိုမႈက လြမ္းမိုးတတ္တယ္ဆိုတာ စိတ္၀င္ စားဖို ့ေကာင္း တယ္။
စားေကာင္းေလးဖတ္ရလို ့ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
သိပ္ေကာင္းတဲ့ပို႕စ္ေလးပဲအစ္မရာ....၊ကၽြန္ေတာ့္အစ္မ
အျဖစ္လည္းအဲ့လိုပဲဗ်....၊သူ႕ကိုငယ္ငယ္က နင္ကအသံုး
မက်ဘူး၊ညံတယ္...ဘာညာေျပာမိၾကေတာ့ ခုခ်ိန္ထိ သူ႕
ကုိယ္သူ ညံတယ္ထင္ေနေရာ...၊အေရးအေၾကာင္းဆို
သူက " ငါကလည္း ခပ္ညံ့ညံ့၊ခပ္တံုးတံုးဟ..." လို႕ေျပာေလ့
ရွိတယ္...၊သူအဲ့လိုေျပာတိုင္း ကၽြန္ေတာ္စိတ္မေကာင္းဘူး။
ခုခ်ိန္မွေတာ့ လူႀကီးေတြကိုလည္းအျပစ္မတင္ရက္ေတာ့ပါ
ဘူးေလ...၊သူတို႕လည္းသိမွမသိခဲ့ပဲကိုး...ေနာ့
စာဖတ္သူကုိပါေအာင္ေခၚႏုိင္တဲ႔ပုိစ္႔ေလးပါရွင္
(အျခားသူရဲ့ အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေ၀ဖန္ရွဴပ္ခ်မႈဟာ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ ရွိျပီးသားအရည္အခ်င္းေတြကို ဆဲြထုတ္ယူျပီး ဘ၀ေသေအာင္ လုပ္နိုင္ပါလားလို႔)
အေတြးေတြအမ်ားၾကီးရလုိက္တယ္
သစ္ပင္ေတြလည္း ေတးဂီတသံ၊ ဆူညံသံေပၚမူတည္ျပီး ၾကီးထြားႏႈန္း ေျပာင္းလဲတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ဖူးတယ္။
တကယ္ေကာင္းတဲ့ ပို႔စ္ပါ။ အစ္မ စာမေရးတာ ၾကာျပီေနာ္။ အခုလို စာေတြျပန္ေရးတာ သိပ္၀မ္းသာပါတယ္
မမလသာည
ဘယ္ေတြေရာက္၊ ဘေလာ့ေပၚေပ်ာက္.
အျပစ္တင္သံေတြ မၾကားခ်င္ေတာ့ဘူး
ကိုယ္လည္း မေျပာမိေအာင္ က်ိဳးစားေနပါမယ္
like :-) like :-) Like :-) Millions like :-) Yes, negative criticisms are really deadly curses for the victim.... (by the way, thanks for coming back, I cannot type MMR font in this comment box)
ခ်စ္မေလး စာေတြ ျပန္ဖတ္ရတာ ဝမ္းသာလိုက္တာ။
ေသဆံုးသြားတဲ႔ သစ္ပင္လိုက်ိန္စာသင္႔ေနတဲ႔သူေတြ အမ်ားႀကီးရွိမွာပဲေနာ္။ comment ထဲက မမရွင္ေလးကေတာ့ အေမွာင္ရိပ္က လြတ္ေျမာက္သြားသူေပါ့။
ဒါေပမယ္႔ ကို္ယ္လက္အဂၤါ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး၊ ဘယ္လိုမွ ျပန္ျပင္လုိ႔မရတဲ႔ အခ်က္ကို တိုက္ခိုက္ေစာ္ကားခံရတဲ႔သူေတြက်ေတာ့ ဒီက်ိန္စာက လြတ္ဖို႔ အေတာ္႔ကို ႀကိဳးစားရမွာေနာ္။ အရမ္း ကိုယ္ခ်င္းစာမိပါတယ္။
စိတ္၀င္စားဖို.ေကာင္းပါတယ္။
ကြန္မန္႔ေလးမ်ားအတြက္ အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္.။ သတိလည္း ရတယ္။
တိုက္ဆိုင္မႈ ရွိသြားတဲ့ ပိုစ္ပါ။ ေရးသားသူ လသာညကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
အသံေၾကာင့္ ဖားေသ ဆုိသလုိမ်ိဳးေပါ့။
လူေတြရဲ့ အသံၾသဇာက လူတစ္ေယာက္အေပၚမွာ လႊမ္းမုိးမႈ ျဖစ္ေစတတ္ပါတယ္။ သင္ခန္းစာေပါ့။
ခ်စ္ညီမ လသာည ေရ
မမကေတာ႔ အမွန္အတိုင္း ေျပာမွာေနာ္ ကုိယ္႕ညီမ တကယ္ေတာ္တယ္ စာေတြမ်ားမ်ားေရးပါေနာ္
ခ်စ္တဲ႕
မမေရႊစင္
မွန္လိုက္တာ.....ကိုယ္တို႔လည္း ရန္ျဖစ္တယ္.. အဲဒီလိုပဲ..လူတေယာက္နဲ႕တေယာက္တူတာမွမဟုတ္တာ..ကိုယ္လုပ္ႏိုင္ေပမဲ့ သူမလုပ္ႏိုင္တာလဲ ရိွႏိုင္တာပဲ..ဒါကို နင္မလု္ႏိုင္ဘူးေျပာပါမ်ားတဲ့အခါ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြေပ်ာက္ဆံုး ကုန္မွာေပါ့ဆိုပီး ခဏခဏ ရန္ျဖစ္လိုက္တာ..အခုေတာ့ အဲ့အက်င့္ေပ်ာက္သြားပီ...
ျမတ္ႏိုး
ေကာင္းလိုက္တဲ႕ ပိုစ္႕ေလးပါလား ေယာင္းေယာင္းရယ္..
တကယ္ကို တန္ဖိုးရွိပါတယ္။ ဒီလိုပိုစ္႕ေလးကို လူမ်ားမ်ား ဖတ္ေစခ်င္ပါတယ္။ ဟုတ္တယ္ေနာ္ လူေတြမွာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အရည္အခ်င္းျခင္း တူၾကတာမွ မဟုတ္တာေနာ္။ တစ္ေယာက္ ကၽြမ္းက်င္တဲ႕ ကိစၥေတြမွာ ေနာက္တစ္ေယာက္က မကၽြမ္းက်င္ေပမဲ႔ သူလည္း တစ္ျခားေနရာမွာေတာ႕ ကၽြမ္းက်င္မွာဘဲေနာ္။ ဒီပိုစ္႕ေလးဖတ္ျပီး ကိုယ္႕ကိုယ္ကိုလည္း သူတစ္ပါးကို အျပစ္တင္ေနတာမ်ိဳးခ်ည္းဘဲ မလုပ္ဖို႔ အသိေလး ရသြားတယ္။
စကားမစပ္ ေနေကာင္းက်န္းမာ အစစအရာရာ အဆင္ေျပတယ္ ဟုတ္..
အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္။ အလုပ္ေလး ရွဴပ္ေနတာနဲ႔ ဘေလာ့ေပၚက ေပၚလိုက္ေပ်ာက္လိုက္ ျဖစ္ျဖစ္သြားတာပါ။ မေတြ႔ရတာ ၾကာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုပါ ကြန္မန္႔မွာ ျပန္ေတြ႔ရလို႔ အလြမ္းေျပသြားပါတယ္။
လာလည္တဲ့ မိတ္ေဆြေလးမ်ား အားလံုးကို ေက်းဇူးတအားတင္ပါတယ္
ဟုတ္တယ္။ စကားေလး တစ္ခြန္းေၾကာင္႔ ယံုၾကည္မႈေတြ ေလ်ာ႔နည္းသြားရင္ လူေတြက နဂိုက ရွိေနတဲ႔ အရည္အခ်င္းေတြေတာင္ ေပ်ာက္သြားတတ္တယ္။ အထူးသျဖင္႔ ကေလးငယ္ေလးေတြ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ရာမွာ ဆူဆဲေနရင္ မတိုးတက္ဘဲ ပိုလို႔ ဆိုးရြာသြားႏိုင္ၿပီး ခ်ီးက်ဴးစကား အေျပာခံရတဲ႔ ကေလးေတြဟာ ပိုေတာ္လာတတ္တယ္။
ေျပာတဲ့လူေတြကေတာ့ ေျပာမွာပဲ..
အဲဒီစကားေတြကိုု နားေထာင္မေနပဲ ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုု ယံုုၾကည္မႈ ရွိဖိုု႕ပဲ လိုုတာပဲ..
ဟုတ္တယ္ အမေရ
လူတုိင္းကေလ သူတစ္ပါးရဲ႕ အားနည္းခ်က္ကုိပဲ ၾကည္႔ၿပီး အျပစ္ေျပာတတ္ၾကတယ္။ ကုိယ္တုိင္က အကုန္ ျပည္႔စုံေနသလုိမ်ိဳး။
အတၱ ဆန္တာေပါ႔ေလ..
စာေရးေကာင္းတဲ႔ အမကုိ အားက်တယ္.. :D
ခင္တဲ႔
ဂၽြန္မုိး
ဘုရားရဲ႕အဆံုးအမတစ္ခုမွာဖတ္ရဖူးတယ္...
လက္ေဆာင္ဆိုတာ ေပးသူရွိလို႕ေပးလာရင္ေတာင္ လက္ခံ၇မယ့္သူက လက္မခံဘဲ ျပန္ေပးလိုက္ရင္ ေပးတဲ့သူဘဲ ျပန္ယူသြားရတာပါ....
အရာအားလံုးကို အေကာင္းျမင္စိတ္ထားႏိုင္မယ္... ျဖစ္လာသမွ်ကို အေကာင္းျမင္စိတ္နဲ႕ေတြးေပး ႏိုင္ၾကမယ္ဆိုရင္ အားလံုးက ေက်နပ္စရာေတြခ်ည္းပါ..... သို႕ေသာ္.... လူဟူသည္ကား......
ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင့္
ကိုကိုးအိမ္(မႏၱေလး)
ပထမဆုံးေရာက္ဖူးတာပါ။ ရွယ္ပါရေစ။
ပထမဆုံးေရာက္ဖူးတာပါ။ ရွယ္ပါရေစ။
ရပါတယ္၊ ရွယ္ပါ lu xoe...။
Simply want to say your article is as astonishing.
The clarity in your post is simply cool and i can assume you're an expert on this
subject. Well with your permission allow me to grab your feed
to keep updated with forthcoming post. Thanks a million and please continue the enjoyable work.
Also visit my web-site; ankara temizlik şirketleri
Post a Comment