Tuesday, April 27, 2010

သူတို႔ဆီမွ အတုယူစရာမ်ား

အရာရာကို ပံုစံခြက္တစ္ခုလို သတ္မွတ္ျပီး ေနလာရတဲ့အခါ သူတို႔ကို သတိရတယ္။ ၾကည့္ေလ.. သူတို႔က...ေလာကၾကီးကို ေစာက္ထိုးၾကည့္ခ်င္ ၾကည့္ပစ္တာပဲ.. း)
အိပ္ခ်င္တဲ့အခါ ဘာမွေနာက္ဆံတင္းေနစရာမလို ႏွစ္ျခိဳက္စြာ အိပ္လိုက္တာပဲ။ အိပ္ရာနိုးမွ စားစရာကို ရွာေဖြဖို႔ စဥ္းစားလိမ့္မယ္..
ေပါင္ခ်ိန္စက္ဆိုတာကို ကန္ထုတ္ျပီး စိတ္ၾကိဳက္ေနခ်င္သလို ေနမယ္..
လိုအပ္တဲ့အခါ ကြန္ပ်ဴတာကို ေခါင္းအံုးအဆင့္ထက္ ပိုမေတြးဘူး။ အခုလို အိပ္ပစ္လိုက္မယ္...

သူမ်ားက အဓိပၸါယ္ မရွိဘူး (သူနဲ႔မအပ္စပ္ဘူးလို႔ )သတ္မွတ္ထားထားေပါ့။ သူလုပ္ခ်င္ရင္ လုပ္တယ္..။ (သူ႔အတြက္ အဓိပၸါယ္ ရွိရင္ ျပီးတာပဲ..)
ဘယ္ေနရာမ်ိဳးမွာ ဘယ္လိုေနရမယ္လို႔ မကန္႔သတ္ထားဘူး..။ (သူေနတဲ့ ေနရာမွာ သူေနခ်င္သလို ေနလိုက္ရတာဟာ သူ့အတြက္ နိဗၺာန္ပဲ..)ဒီေလာက္တိုတဲ့ ဘ၀တိုတုိေလးထဲမွာ ရွားရွားပါးပါးလာေတြ႔ရတဲ့ သူေတြကို ဘယ္သူနဲ႔ မေပါင္းသင့္ဖူးရယ္လို႔ သိပ္မရွိဘူး..။ သူနဲ႔ အဆင္ေျပရင္ တည့္ေအာင္ ေပါင္းလိုက္တယ္။
ဒီၾကားထဲ ရန္ျဖစ္ခ်င္လည္း ျဖစ္မယ္။ သံေဃာဇဥ္အေၾကာင္းကို ေတြးျပီး ပူေဆြးငိုေနစရာမရွိဘူး...

သူရယူခ်င္တဲ့့ အခြင့္အေရး၊ သူလုပ္ခ်င္ေနတဲ့ အလုပ္တစ္ခုကို မရလို႔ ပူပန္မေနဘူး။ ရေအာင္ တိုက္ရိုက္ ၾကိဳးစားမယ္။

သူမေက်နပ္တဲ့အခါ ၀င္း၀င္းေတာက္တဲ့မ်က္လံုးနဲ႔ တရား၀င္ ျပန္ၾကည့္ရဲတယ္။
သူက ဘာအရည္အခ်င္းပဲ တတ္ရမယ္လို႔ ကိုယ့္ကိုယ့္ကို ေဘာင္ခတ္သတ္မွတ္မထားဘူး..။ သူသိခ်င္တာကို ရတဲ့ေနရာက ေလ့လာယူမယ္..။

အဲဒါေတြက.... သူ( တို႔) ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ အရည္အခ်င္းေတြေပါ့.. း)
ကၽြန္မလည္း သူတို႔ရဲ့ တခ်ိဳ႔ေသာအခ်က္ေတြကို တခ်ိဳ႔ေသာအခ်ိန္အေန၊ အခ်ိန္အခါေတြမွာ အတုယူရမယ္.လို႔ အခုေတြးျဖစ္ေနတယ္...... းD

stresss ေျဖနည္း ေၾကာ္ျငာေလးကို သတိရလို႔ နိုင္ပရဲ့ ေၾကာင္ေလးေတြကို ေမာ္ဒယ္အျဖစ္ သံုးျပီး တင္လိုက္တာပါ.. ။ နုိင္ပ.. အာရိကတိုး းD (ေၾကာင္အားလံုးက ခ်စ္စရာေကာင္းေနလို႔ စကာတင္ေရြးတင္လိုက္တယ္။ ပံုအမ်ားစုက နိုင္ပရဲ့ေၾကာင္ေလးေတြပါ)

လသာည.. ျဖစ္ပါတယ္။

Saturday, April 24, 2010

ဂ်ပန္ျပည္က ဟာသမ်ား-၂

အိမ္ရွင္နိုင္ငံအျဖစ္ ဂ်ပန္နဲ႔ ကိုရီးယားႏွစ္နိုင္ငံ တဲြဖက္က်င္းပတဲ့ ကမာၻ႔ဖလား့ ေဘာလံုးပဲြတုန္းကေပါ့..။ အဂၤလန္က ေဘာလံုးဘုရင္ ေဒးဗစ္ ဘက္ခမ္း(DavidBeckham)တို႔အသင္းပါ တိုက်ိဳကို ေရာက္လာခဲ့တယ္...။

ဘက္ခမ္းဟာ ဂ်ပန္နိုင္ငံတိုက်ိဳကို ပထမဆံုးေရာက္ဖူးတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဂ်ပန္နိုင့္ရဲ့ ရႈခင္းေတြဟာ အရမ္းကို ထူးဆန္းေနတယ္. ။ ဒါေၾကာင့္ ျပိဳင္ပဲြ မစခင္ ေန႔မွာ တိုက်ိဳျမိဳ႔ထဲကို ေလွ်ာက္လည္တယ္။ အရာရာကို ေပ်ာ္ရြင္စြာ ၾကည့္ရႈေလ့လာေနခိုက္ စိတ္ထဲမွာ အလြန္ထူးဆန္းစြာ ခံစားရတာ တစ္ခုေၾကာင့္ သူစိတ္မလံုမလဲ ျဖစ္လာတယ္။ အဲဒါကေတာ့ သူကိုေတြ႔တဲ့လူေတြက အရမ္းကို တိတ္ဆိတ္ျပီး မ်က္လံုးခ်င္းဆံုရင္ ေခါင္းငံုလို႔ ခါးကိုင္းကိုင္းသြားတာကိုပါ။

ဒါနဲ႔ ေဘးက လိုက္လာတဲ့ ဘာသာျပန္ကို ေမးလိုက္တယ္။
“ဘာျဖစ္လို႔ သူတို႔က ကၽြန္ေတာ့္ကို ေခါင္းငံုငံု ျပတာလဲဗ်ာ”
“ေအာ္.. အဲဒါ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြရဲ့ ယဥ္ေက်းမႈပါခင္ဗ်ာ။ တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး ေခါင္းင႔ံု၊ ခါးကိုင္းျပျပီး ႏႈတ္ခြန္းဆက္တဲ့ ယဥ္ေက်းမႈပါ။

ဘက္ခမ္းဟာ အဲဒီေတာ့မွ အျဖစ္မွန္ကို သေဘာေပါက္သြားျပီး ေတြ႔သမွ်လူကို ေခါင္းငံု(ေခါင္းျငိမ့္)ျပျပီး ႏႈတ္ဆက္ပါ.ေတာ့တယ္.။ ဂ်ပန္ေတြကလည္း သေဘာေတြက်ျပီး ေခါင္းအျပန္အလွန္လွန္ျငိမ့္ျပျပီး ဘက္ခမ္း ဘက္ခမ္းလို႔ ေအာ္ၾကပါေတာ့တယ္...။ ဘက္ခမ္း အနားမွာ ပဲြေတာ္တစ္ခုထက္ကို လူစည္သြားတာေပါ့..။

ဒီလိုနဲ႔ ျပိဳင္ပဲြစျပီး ဂ်ပန္နဲ႔ အဂၤလန္ပဲြစဥ္ အလွည့္ ေရာက္လာပါေတာ့တယ္။


ဂ်ပန္က ေဘာလံုး အသင္းေခါင္းေဆာင္ ဟီဒဲတိုရွိ နကတ ဦးေဆာင္တဲ့ ဂ်ပန္အသင္းဟာလည္း အစြမ္းကုန္ၾကိဳးစားၾကတဲ့အတြက္ ဘက္ခမ္းတို႔အသင္းနဲ႔ ျပိဳင္ပဲြမွာ တစ္ဂိုးတစ္ဂိုးနဲ႔ ကပ္ျပီး ပဲြစဥ္ျပီးခါနီးေရာက္လာတယ္။ သေရပြဲ ျဖစ္ေနတာမို႔ ေနာက္ဆံုး ပနယ္တီကစားရပါတယ္..။ (ေဘာလံုးအသံုးအႏႈန္း မွားရင္ ခြင့္လႊတ္ပါ)

ဘက္ခမ္းက ေဘာလံုးကို ေျခေထာက္ေလးနဲ႔ လိွမ့္ကစားရင္း ဘယ္ေထာင့္ကေန ဘယ္လို ေဘာလံုးကို သြင္းရမလဲဆိုတာကို စဥ္းစားတယ္။ တဖက္က ဂ်ပန္ေဘာလံုးသမားေလးေတြကလည္း အိမ္ရွင္နိုင္ငံ အေနနဲ႔ မရံႈးခ်င္တာေၾကာင့္ အစြမ္းကုန္ၾကိဳးစားကာကြယ္ဖို႔ ျပင္ဆင္တယ္။ အားလံုး တန္းစီျပီး သူတို႔ဂိုးတိုင္ကို ေထာင့္ေစ့ေအာင္ ကာကြယ္ၾကတယ္..။ တကယ့္ကို ဘယ္လိုမွ သြင္းဖို႔ မလြယ္ကူေအာင္ ေထာင့္စံုပိတ္ထားၾကတဲ့အတြက္ မွန္ေအာင္ သြင္းဖို႔ကေတာ့ ေတာ္ေတာ့္ကို ခက္ခဲတဲ့ အေနအထားျဖစ္ပါတယ္..။

ဒီလိုအေျခအေနဆိုေတာ့ ဘက္ခမ္းဟာ ဒီပဲြေတာ့ ငါမနိုင္ေတာ့ဘူးထင္ပါရဲ့လို႔ ေတြးျပီး မနိုင္ေပမယ့္လည္း မရံႈးေအာင္ လုပ္နိုင္ရင္လည္း ျပီးတာပဲေလ ဆိုျပီး “ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ ရတယ္” ဆိုတဲ့ သေဘာနဲ႔ ဂ်ပန္ေဘာလံုးသမားေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည္ျ့ပီး ေခါင္းျငိမ့္ျပျပီး ေဘာလံုးကို အားနဲ႔ ကန္ထည့္လိုက္ပါတယ္။ အဲဒီ အခုိက္အတန္႔ေလးမွာပဲ.အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုက တိုက္ဆိုင္စြာ ျဖစ္သြားျပီး .....................

ဂိုးးးးးးး းးးးးးးးးးး းးးးးးး

ဟုတ္ပါတယ္။ ေဒးဗစ္ေဘာလံုးဟာ ဂိုးတိုင္ၾကားကို တန္းတန္းမတ္မတ္၀င္သြားတာျဖစ္ပါတယ္။ အျဖစ္အပ်က္ကေတာ့ ဂ်ပန္ဂိုးေစာင့္ ဂိုလီဘာကအစ ဂ်ပန္ေဘာလံုးသမားအားလံုးဟာ သူတို႔အလိုလို ရွိန္ေနတဲ့ နာမည္ၾကီး ေဘာလံုးသမားက ေခါင္းျငိမ့္ျပလိုက္တာကို ၾကည့္ျပီး အလုိုလို ေခါင္းျငိမ့္ (ခါးပါ နည္းနည္းကိုင္းမိသလားပဲ) ျပန္ႏႈတ္ဆက္လိုက္မိၾကျပီး လက္ရွိအေျခအေနကို ေမ့သြားၾကတာေၾကာင့္ ဆိုပါတယ္။

မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ေဘာလံုးရံႈးသြားရတဲ့အတြက္.... ေဘာလံုးကြင္းတစ္ခုလံုးလည္း လက္ခုပ္သံလား ေတာက္ေခါက္သံလား မေသခ်ာပဲ ကၽြတ္ကၽြတ္ည့ံသြားပါေတာ့တယ္....။ ရံႈးသြားတဲ့အတြက္ တက္တေခါက္ေခါက္ က်န္ေနခဲ့တာက ဂ်ပန္သတင္းမီဒီယာေတြပါပဲ...။. ပံုကေတာ့ သတင္းမီဒီယာေတြက ေဘာလံုးရံႈးရျခင္းအေၾကာင္းရင္းကို ဂ်ပန္ျပည္သူေတြကို ေဖာ္ျပတဲ့ ကာတြန္းေလးပဲ ျဖစ္ပါတယ္ းD

အဲဒါေျပာတာ တစ္ခါတစ္ေလလည္း ဒါမ်ိဳးေတြ ျဖစ္တတ္တယ္လို႔.. \(^0^)/

လသာည... ျဖစ္ပါတယ္။။

(ဓါတ္ပံုမ်ားကို google search ျဖစ္ပါတယ္။ ကာတြန္းကေတာ့ စာအုပ္မွ စကန္ဖတ္ထားတာပါ)

Monday, April 19, 2010

ရယ္ေစသတည္း း)


အားလံုးၾကားဖူးၾကမယ္ထင္တယ္..ျဂိဳလ္တစ္ခုေပၚမွာ တစ္ဦးတည္း စံေပ်ာ္ရလြန္းလို႔ အေဖာ္မရွိပ်င္းရိေနတဲ့ မင္းသားငယ္ေလးတစ္ဦးအေၾကာင္း...။

အင္း ... အဲဒီမင္းသားေလးက တေန႔မွာ သူေနရာကေန တျခားျဂိဳလ္ေတြကို လွည့္လည္စူးစမ္းဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။
ပထမဆံုး ျဂိဳလ္
ပထမဆံုး ျဂိဳလ္ မွာေတြ႔တာက စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ၾကီးတစ္ေယာက္။ သူက ကိန္းဂဏန္းေတြနဲ႔ တစ္ေယာက္တည္း စာရင္းမွတ္အလုပ္ရႈပ္ေနတယ္.။
“သံုးနဲ႔ ငါးနဲ႔ေပါင္း ရွစ္။ ဆယ့္ႏွစ္နဲ႔ ေလးေပါင္း ဆယ့္ေျခာက္..။ အင္း ဘာလိုလိုနဲ႔ တစ္သန္းျပည့္ေတာ့မယ္”

မင္းသားေလးက စိတ္၀င္စားလို႔ အခုလို ေမးလိုက္တယ္..“ ဘာတစ္သန္းျပည့္တာကို ေျပာေနတာလဲဗ်”
“ၾကယ္ေတြေလကြာ.။ ေဟာ ဟိုမွာ ျမင္ရတဲ့ ၾကယ္ေတြအားလံုး ငါပိုင္တယ္”
“ဒီေလာက္မ်ားတဲ့ ၾကယ္ေတြ ဘာလုပ္မလိုလဲဗ်။”
“ ေရာင္းစားမယ္ေလ”
“ဘာျဖစ္လို႔”
“ခ်မ္းသာေအာင္လို႔”
“ဘာျဖစ္လို႔ ခ်မ္းသာခ်င္တာလဲ”
“ဟ ခ်မ္းသာမွ ငါလိုခ်င္တဲ့ ၾကယ္ေတြ ထပ္၀ယ္လို႔ ရမွာေပါ့”
“ဗ်ာ၊ ၾကယ္ေတြ ထပ္ရေတာ့ ဘာျဖစ္မလဲ”
“ဘာမွေတာ့မျဖစ္ဘူး၊ ငါက ၾကယ္ေတြကို ပိုင္တာေပါ့”
မင္းသားေလး ဘာမွဆက္မေျပာနိုင္ပဲ ထြက္ခဲ့တယ္..။
“အင္း ...............................ရူးပါလား”
ဒုတိယေျမာက္ျဂိဳလ္

သူေတြ႔တာက မူးေနတဲ့ အရက္သမားတစ္ေယာက္...။
“ခင္ဗ်ား ဘာလုပ္ေနတာလဲဗ်”
အရက္မူးသမားဟာ မူးလြန္းေနလို႔ ေခါင္းေတာင္ မတ္မတ္မေထာင္နိုင္တဲ့ၾကားကေန မင္းသားေလးကို ေသခ်ာၾကည့္ျပီး ေျဖတယ္။
“ငါ အရက္ေသာက္ေနတာ မျမင္ဘူးလား”
“ဘာျဖစ္လို႔ အရက္ကိုေသာက္တာလဲဗ်ာ”
“ငါ က ေမ့ခ်င္တာေတြကို ေမ့နိုင္ေအာင္လို႔ပါ”
“ဘာကို ေမ့ခ်င္တာလဲ”
“ရွက္စရာေကာင္းတာေတြ လုပ္မိလို႔”
“ဘာကို ခင္ဗ်ားက ရွက္ေနတာလဲ” မင္းသားေလးက တတ္နိုင္ရင္ ကူညီခ်င္လို႔ ေမးတာပါ..။
ဒါနဲ႔ အရက္သမားၾကီးက..
“အရက္ကို ေသာက္တတ္တဲ့ ငါ့ရဲ့ မေကာင္းတဲ့အက်င့္ကိုေလ၊ ရွက္လြန္းလို႔ပါကြာ”လို႔ ျပန္ေျဖတယ္။ ျပီးေတာ့ ေနာက္တစ္ခြက္ထပ္ေမာ့လိုက္တယ္။
မင္းသားေလး ဘာမွဆက္မေျပာနိုင္ေတာ့တာမို႔ အသာပဲထြက္ခဲ့တယ္..။
“အင္း...............................ရူးပဲ”

တတိယေျမာက္ျဂိဳလ္
ဒီျဂိဳလ္မွာေတာ့ သူက ဘုရင္တစ္ပါးကို ေတြ႔တယ္။ ဘုရင္က သူ႔ကို ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္း ေျပာတာက
“ဒီကိုလာ ငါကိုယ္ေတာ္ျမတ္ မိန္႔ေတာ္မူမယ္”
ဒါနဲ႔ မင္းသားေလးက ႏႈတ္ဆက္လိုက္တယ္။
“ မဂၤလာပါ.. ခင္..........”
“ေဟ့ ရပ္စမ္း။ ငါက ဘာမွမမိန္႔ပဲ မင္းဘာမွ ေျပာခြင့္မရွိဘူး”
ဒါနဲ႔ မင္းသားေလးဟာ တိတ္တိတ္ေနရင္း သမ္းေ၀လိုက္တယ္။ သူ ခရီးလွည့္ရတာ ေမာလာျပီ ေလ..။
“ေဟ့.. မလုပ္နဲ႔..။ မင္း ဟာ ငါ က ခြင့္မျပဳမခ်င္း မင္း သမ္းေ၀ခြင့္မရွိဘူး။ ကဲ ျပန္လုပ္..ငါအခု အမိန္႔ေပးမယ္။ အခု “၀ါး”ဆိုျပီး သမ္းေတာ့”
မင္းသားေလးဟာ ဘာမွ ျပန္မေျပာေတာ့ပဲ ဘုရင္နဲ႔ ေ၀းရာကို ထြက္ခဲ့ေတာ့တယ္။
“ဟင္း ...............................ရူး”
ကမာၻျဂိဳလ္
အဲဒီမင္းသားေလးဟာ ကၽြန္မတို႔ ကမာၻကို လာလည္ပါေတာ့တယ္.. ။ ကၽြန္မလသာညကို ျမင္ေတာ့ ဒီလိုေမးတယ္..
“ဘာလုပ္ေနတာလဲ”
“ဘေလာ့ေရးေနတာ”
“ဘေလာ့ေရးေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ”
“ဘေလာ့ေရးေတာ့ ဘေလာ့ဂါျဖစ္တာေပါ့”
“အဲဒီေတာ့”
“နာမည္ၾကီးမွာေပါ”
“နာမည္ၾကီးေတာ့”
“နာမည္ၾကီးေတာ့ ဘေလာ့ပိုေရးျဖစ္မွာေပါ့”
..........................................................
ဟားဟား..ဟား..လသာညလည္း ....X.@.X............ရူး”
မင္းသားေလးဟာ ရယ္ေမာရင္း ေခါင္းခါလို႔ ထြက္ခြာသြားပါတယ္..။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္မ သူ႔ကို ရယ္ေမာေအာင္ လုပ္နိုင္ခဲ့တယ္ ထင္ရဲ့.. းD))

ေပ်ာ္ေအာင္ သက္သက္ေနာက္ေရးတာပါ။ အခုတေလာ မ်က္လံုးေၾကာင့္ စာေရး၊ စာဖတ္တာ နည္းနည္းနားျဖစ္ေနတယ္။ ကၽြန္မခ်စ္ခင္ရတဲ့ ကၽြန္မရဲ့ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္း အားလံုး ႏွစ္သစ္မွာ စိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္း ၊ ကိုယ္၏ က်န္းမာျခင္းနဲ႔ ျပည့္စံုပါေစ။ စိတ္ႏွလံုး ခ်မ္းေျမ့သာယာၾကပါေစ..။

လသာည..

Sunday, April 11, 2010

ရယ္ေမာျခင္းကို ခဲြျခမ္းစိတ္ျဖာျခင္း

ရယ္ျခင္းဆိုတာမွာ သြားေပၚေအာင္ ရယ္ျခင္း၊ အသံထြက္ေအာင္ ရယ္ျခင္း၊ အူလိႈက္သည္းလိႈက္ရယ္ျခင္း၊ စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိပါတယ္။ တခါတခါဆို ရယ္ခ်င္လြန္းလို႔ ခုန္ေပါက္ျပီးေတာင္ ရယ္ၾကတယ္မို႔လား ;D တကယ္တမ္း ရယ္ခ်င္လာရင္ ဒီလို ရယ္ပါ၊ ဟိုလို ရယ္ပါ လို႔ စည္းကမ္းသတ္မွတ္လို႔ မရပါဘူး။ ရယ္ခ်င္စိတ္ျဖစ္ေနတာကို ပါးစပ္ကို ပိတ္ျပီး ဘယ္လိုရယ္လို႔ရမွာလဲလို႔ ဟုတ္တယ္မို႔လားဟင္ ကၽြန္မေတာ့ ရယ္ခ်င္လာရင္ ရယ္ခ်လိုက္တာပဲ ဟားဟားဟားဟား ကဲ.. းD

ရယ္ျခင္းဟာ က်န္းမာေရးအတြက္ ေကာင္းပါတယ္။ စိတ္ရဲ့တင္းအားေတြကို ေလ်ာ့က်ေစတယ္။ အေၾကာေတြကို ေျပေစတယ္..။ ျပံဳးရယ္ျခင္းဟာ က်န္းမာျခင္းရဲ့ လကၡဏာျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ တခ်ိန္လံုး ျပံဳးရယ္ေနရင္ေတာ့ ဒါဟာ သာမန္လကၡဏာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး.။ ရူးႏွမ္းတဲ့လကၡဏာလို႔ ေတာင္ သတ္မွတ္တယ္မို႔လား..။ ဒါဟာ ရယ္တာကို မထိန္းခ်ဴပ္နိုင္လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလိုေျပာလိုက္လို႔ “လသာညက အခုတစ္မ်ိဳး၊ ေတာ္ၾကာတမ်ိဳး ေျပာတယ္။ အခုနကေတာ့ ရယ္တာကို ထိန္းလို႔ မရဘူးဆိုျပီး။ အခုက် ရယ္တာကို မထိန္းနိုင္ရင္ ရူးတယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ဘာလဲ ဟ”လို႔ ေတြးသြားနိုင္ပါတယ္။ စိတ္မဆိုးပါနဲ႔..။ ခဏေလး ခဏေလး.. ပိုစ္ဆံုးေအာင္ ခဏေစာင့္ဖတ္ပါဦးေနာ္.. း)
သူက ရယ္ခိုင္းမွ ရယ္ရတာပါ
တကယ္ေတာ့ ရယ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ရယ္ျခင္းရဲ့ အေၾကာင္းရင္းက ရွိရမယ္မို႔လားဟင္၊ ရယ္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္း (ဥပမာ ဟာသတစ္ခုခု )ကုိ လူရဲ့နားစည္က ၾကားလုိက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ ဦးေႏွာက္ကို သတင္းပို႔ပါတယ္။ ဦးေႏွာက္ရဲ့တစ္ေနရာကေန ဒါဟာ ရယ္စရာျဖစ္တယ္၊ ရယ္သင့္တယ္လို႔ အေျဖထုတ္လုပ္ခ်ိန္မွာ အျခားတစ္ေနရာမွာ ရယ္ဖို႔ အမိန္႔စာကပ္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ အဲဒီသတင္းကို အာရံုေၾကာေတြကတဆင့္ အဆင့္ဆင့္ လက္ဆင့္ကမ္း အမိန္႔ဆက္ထုတ္သြားျပီး အားလံုးသိသြားခ်ိန္မွာ မ်က္လံုးကစျပီး မ်က္ခံုး၊ မ်က္လံုး ၊ ႏွဖူးေၾကာ၊ ပါးစပ္၊ စသည္ျဖင့္ စတင္အလုပ္လုပ္ ရယ္ေတာ့တာပါပဲ။ ဦးေႏွာက္က ရယ္ခိုင္းမွ ရယ္တာပါ..။

ဒါက ဆန္းစစ္ယူဆခ်က္သာျဖစ္ေပမယ့္ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ရယ္ျခင္းတစ္ခုရဲ့ အစကို ခႏၱာေဗဒကေန ရွာေဖြလို႔ မရပါဘူး..။ ဘယ္အရာက စရယ္သလဲဆိုတာဟာ အခုအထိ ပေဟဠိျဖစ္ေနၾကဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ရယ္ျခင္းဟာ ဦးေႏွာက္ရဲ့ ဘယ္အပိုင္းက စသလဲ
တကယ္ေတာ့ ရယ္ေမာျခင္းဟာ မိမိရဲ့ စိတ္ခံစားမႈကို ပတ္၀န္းက်င္ကို ေဖာ္ျပတဲ့ social cuesသာျဖစ္ပါတယ္။ ရယ္ျခင္းကို ဦးေႏွာက္ရဲ့ ဘယ္အပိုင္းက ထိန္းခ်ဴပ္အလုပ္လုပ္သလဲဆိုတာ အခုထိ အတိအက် ဆံုးျဖတ္လို႔ မရပါဘူး။ ဦးေႏွာက္ပ်က္စီးျပီး သြတ္ျခာပါဒျဖစ္ေအာင္ ရူးသြပ္ေနတဲ့သူေတြဟာ ဘယ္လို အေၾကာင္းအခ်င္းအရာေၾကာင့္ တစ္ေယာက္တည္း ရယ္ေနၾကသလဲဆိုတာ စစ္ေဆးဖို႔ အင္မတန္မွ ခက္ခဲလွပါတယ္။ ပံုမွန္လူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ေတာ့ ရယ္ဖို႔ အေၾကာင္းရင္း တစ္ခုခုေတာ့ သူမွာ ရွိေနမွာ ေသခ်ာတယ္မို႔လား..။
ရယ္တိုင္း ေပ်ာ္လို႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး
ကၽြန္မငယ္ငယ္က အိမ္နားမွာ အေၾကာအႏွိပ္ကု ဆရာ ဦးလွေသာင္းဆိုတာ ရွိပါတယ္။ သူ႔က ေဆးခန္းလိုမ်ိဳးဖြင့္ျပီး အႏွိပ္နဲ႔ ကုတာပါ။ လာကုသူေတြက ေလျဖတ္သူေတြ၊ အေၾကာဆဲြသလို ခံစားရသူေတြ၊ ထိခိုက္ဒဏ္ရာေၾကာင့္ အေၾကာေသသူေတြကို အေၾကာျပန္ဖြင့္ေပးတဲ့ ႏွိပ္နည္းနဲ႔ ကုတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ သူက ဘယ္လို ႏွိပ္သလဲဆိုတာ ေသခ်ာ သြားမၾကည့္ဖူးေပမယ့္ သူ႔ေဆးခန္းက အိမ္နားမွာမို႔ ေဆးခန္းက အသံေတြေတာ့ အျမဲၾကားေနရပါတယ္။ ထူးဆန္းတာက ႏွိပ္လိုက္လို႔ နာလို႔ ညည္းညဴသံအျပင္ ရယ္သံ၊ ရိႈက္ၾကီးတငင္ ငိုသံေတြကို အျမဲၾကားရပါတယ္။ ေမးၾကည့္ေတာ့ ရယ္တဲ့သူက ရယ္ေၾကာကို ႏွိပ္ထားလို႔ ရယ္တာျဖစ္ျပီး ငိုတဲ့သူက ငိုေၾကာကို ႏွိပ္လို႔ ငိုတာျဖစ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ တကယ့္ကို ထူးဆန္းတဲ့ အေၾကာႏွိပ္နည္းျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ ႏွိပ္ျခင္ေၾကာင့္ရတဲ့ ငိုျခင္း၊ ရယ္ျခင္းဟာ ခႏၱာကိုယ္ရဲ့ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုရဲ့ လႈပ္ရွားမႈသက္သက္သာျဖစ္ျပီး စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈနဲ႔ေတာ့ ဆက္စပ္လိမ့္မယ္မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ျမင္သာပါတယ္။

ဒါဆိုရင္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈနဲ႔ဆက္စပ္တဲ့ ရယ္ျခင္းက ဘာလိုအရာေတြလဲ..
ခႏၱာကိုယ္ကို ခိုင္းေစလို႔ ရယ္ျခင္းက စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းကို မေပးနိုင္ေပမယ့္ ရယ္ရႊင္ဖြယ္ရာ အေၾကာင္းအရာေတြကို ေတြ႔ျမင္ရလို႔ ရယ္တာကေတာ့ စိတ္က်န္းမာျခင္းကို ျဖစ္ေစပါတယ္။ ဒါဆို ဘယ္လိုအရာေတြမွာ လူေတြက ရယ္ၾကသလဲ..။ ရယ္စရာေတြက တခါတခါ သဘာ၀အတိုင္း ျဖစ္ရမယ့္အရာကို ပံုမွန္မဟုတ္ပဲ ေတြ႔ရတဲ့အခါေတြမွာ ရယ္ျဖစ္တယ္။ ဥပမာ လူတစ္ေယာက္က သူ႔သူငယ္ခ်င္းကို ေတြ႔ေတာ့ ရယ္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္းက အက်ီၤက်ယ္သီးကို ေျပာင္းျပန္တပ္ထားလို႔တဲ့။ တကယ္ေတာ့ သိပ္ေတာ့မထူးဆန္းသလိုပါ၊ ဒါေပမယ္ ပံုမွန္ အဲလို တပ္ေလ့တပ္ထ မရွိေတာ့ ထူးဆန္းေနျပန္တယ္။ ဒါေတာ့ ရယ္စရာလုပ္ျပီး ရယ္လိုက္တယ္။ ဒါပါပဲ..

ဒါေပမယ့္ ထူးဆန္းတာက ဦးေႏွာက္ကေနျပီး ဒါကို မရယ္နဲ႔၊ သူက စိတ္ဆိုးလိမ့္မယ္လို႔ ျပန္အေၾကာင္းျပန္ရင္ မရယ္ျပန္ဘူး။ ထူးဆန္းတယ္ေနာ္..။ အဲဒါကေတာ့ ေဘးပတ္၀န္းက်င္ေၾကာင့္ ရယ္တာပါ။
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္က ေပ်ာ္ေနလို႔ ရယ္တယ္
ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္က ေပ်ာ္ေနလို႔ ရယ္တာလည္း ရွိတယ္။ ကုိယ္က စိုးရိမ္ေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို ေက်ာ္ျဖတ္လိုက္နိုင္တဲ့အခ်ိန္မွာ လူဟာ ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ ခံစားမႈေၾကာင့္ ရယ္မာတတ္တယ္။ ဥပမာ.. သတိုးသမီးအသစ္စက္စက္အေနႏွင့္ ဧည့္ခံပဲြဟာ သူမအတြက္ေတာ့ တကယ့္ စိတ္ေသာကကို ျဖစ္ေစပါတယ္။ စားလို႔ ေကာင္းပါ့မလား၊ ဧည့္သည္ေတြက သေဘာက်ပါ့မလား၊ ငါ အားလံုးကို ဧည့္ခံနုိင္ပါ့မလားလို႔ လူၾကီးေတြကေကာ စိတ္ၾကည္ၾကည္သာသာနဲ႔ ျပီးဆံုးသြားပါ့မလား.. စသည္ျဖင့္ စိတ္ပူေနမွာ အမွန္ပါပဲ..။ ဧည့္ခံပဲြျပီးသြားခ်ိန္မွာ ေပါ့ပါးစြာ ရယ္ေမာလိုက္တဲ့ သူ႔ေပ်ာ္ရႊင္မႈဟာ “သူဟာ သူ႔ေသာကကို ေက်ာ္လႊားနိုင္ျပီ ဆိုတဲ့ ေအာင္ျမင္မႈကို ခံစားသိလိုက္လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ သူမမွာ ေသာကသာ မရွိခဲ့ရင္ အခုလို႔ လြတ္လပ္ေပါ့ပါးတဲ့ ခံစားမႈကို ခံစားျပီး ထူးျပီး ရယ္ေမာျခင္းကို ျပဳေနမွာ မဟုတ္ပါဘူး..။

နာမည္ၾကီး စိတ္ပညာရွင္ ဆစ္ဂမန္ ဖရိုက္ (Sigmund Freud) ကလည္း ရွင္းျပခဲ့ပါတယ္။ လူေတြဟာ အမ်ားက မလုပ္နဲ႔လို႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ အရာေတြကို လုပ္လိုတဲ့စိတ္ရွိတယ္။ အဲဒါကို ထြက္ေပါက္ေပးဖို႔ အတြက္ ဟာသေတြလုပ္တယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ သူကေတာ့ sex ကိစၥေတြကို ေျပာတာပါ။ အလိုမျပည့္တဲ့အခါ sex ဟာသမ်ားစြာကို ေျပာျပီး လူဟာ ရယ္တတ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က သူ႔အယူအဆကို လက္ခံေပမယ့္ တခ်ိဳ႕က လက္မခံပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ လူေတြဟာ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာကို မလုပ္ရတဲ့အခါေတြမွာလည္း မလုပ္ရတဲ့အဲဒီအရာေတြကို ဟာသအျဖစ္ ရယ္တတ္ၾကေသးတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ စိတ္ပညာရွင္အမ်ားက လက္ခံထားပါတယ္။ .. ဥပမာ.. “ငါကြာ ဟိုသစ္ေတာကို တစ္နာရီအတြင္း အျပီးျဖတ္ေျပးမယ္ဆံုးျဖတ္တာ မရပါဘူးကြာ။ ဟားဟား” “ေအးေလ မင္းကလည္း မျဖစ္နုိင္တာ လုပ္တာကိုး ဟားဟား”လို႔ ရယ္တာမ်ိဳးေပါ့..။
ရယ္ျခင္းဟာ ဘ၀ရဲ့ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခု
ရယ္ျခင္းဟာ ဘ၀ရဲ့ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုလို႔ ေျပာရင္ လြန္တယ္လို႔ မထင္ပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ရယ္ျခင္းကို လူေတြရဲ့ အေသြးအသားက ေတာင္းဆို ေနတတ္လို႔ပါ။ စိတ္ေသာကေတြ မ်ားလာတဲ့အခါ၊ ပင္ပန္းမႈေတြ မ်ားလာတဲ့အခါ၊ စိတ္ေသာကကို မျဖတ္ေက်ာ္နိုင္ေသးလည္းပဲ စိတ္တဒဂၤ ေမ့ထားဖို႔အတြက္ လူေတြက ရယ္နိုင္ဖို႔ ၾကိဳးစားၾကပါတယ္။ သဘာ၀အတိုင္း ပတ္၀န္းက်င္ကို မရယ္နိုင္ေတာ့တဲ့အခါ လူအမ်ားကို ရယ္ေစဖို႔ တမင္ရယ္စရာ ဖန္တီးေပးတဲ့ လူရႊင္ေတာ္ေတြဟာ ေခတ္အဆက္ဆက္ နုိင္ငံတိုင္းမွာ ရွိလာၾကတယ္။ ဟာသေတြကို လိုအပ္တဲ့အတြက္လည္း ဟာသ ျပဇာတ္ေတြ၊ ဟာသမင္းသားေတြဟာ လူၾကိဳက္မ်ားရတာေပါ့။ လူေတြက အဲဒါေတြ၊ အဲလို လူေတြကို လိုအပ္တယ္ေလ..

ရယ္ျခင္းဟာ ခံစားမႈ တင္းအားေတြကို ေလ်ာ့ေစတယ္
ရယ္ျခင္းဟာ စိတ္ခံစားမႈ တင္းအားေတြကို ေလ်ာ့ေစတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း အစည္းအေ၀းေတြမွာ စကားေျပာၾကတဲ့သူေတြဟာ အေရးၾကီးတဲ့ ေတာင္းဆိုမႈေတြ၊ ေဆြးေႏြးမႈေတြ မလုပ္မွီ ဟာသေတြ ေျပာလို႔ စၾကတယ္။ ဟာသႏြယ္လို႔ စကားကို စေျပာလိုက္တာဟာ ပရိတ္သတ္နဲ႔ ကိုယ့္ရဲ့အၾကား ရင္းႏွီးမႈကို ရယူလိုက္တာျဖစ္သလို ပရိတ္သတ္ကုိ ရွိန္ေနတဲ့ ကိုယ့္ရဲ့စိတ္လႈပ္ရွားမႈကို ေျဖေဖ်ာက္လိုက္တာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ကေလးဘ၀ကတဲက ရယ္တတ္ဖို႔ အေရးၾကီးတယ္
ေမြးဖြားျပီး ၈ရက္သားကေလးေလာက္က စျပီး ျပံဳးျခင္းအတတ္ကို တတ္ၾကတယ္။ တခ်ိဳ႔ဆို အိပ္ရင္းေတာင္ ျပံဳးေနတယ္။ ေနာက္ ၁လသားေလာက္ကေလးဆိုရင္ အိပ္ရင္း ခိုးခုိးခစ္ခစ္အသံေလးေတြ ေတာင္ထြက္ျပီး ရယ္တာလည္း ေတြ႔ရလိမ့္မယ္။ ကၽြန္မအဖြားကဆို အဲဒါ နတ္သူငယ္က ခ်စ္လို႔ ျမဴေနလို႔ ကေလးရယ္တာလို႔ ေျပာျပေလ့ရွိပါတယ္..။

စိတ္ပညာရွင္ အမ်ားစုကေတာ့ ကေလးဟာ မိခင္နို႔ကို စို႔ျပီး ဗိုက္၀သြားတဲ့အခ်ိန္၊ ေႏြးေထြးမႈနဲ႔ သက္ေတာင့္သက္သာ ရွိတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ ၎ခံစားခ်က္ေတြကို သာယာလို႔ (သေဘာက်လို႔) ေက်နပ္ေနေၾကာင္း ေဖာ္ျပတဲ့ လကၡဏာလို႔ ဆိုပါတယ္။ ကေလးေတြ စတင္ျပံဳးတတ္၊ ရယ္တတ္ျခင္းဟာ သူ႔ရဲ့ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ဖံြျဖိဳးေနျခင္းရဲ့ လကၡဏာလို႔ ဆိုပါတယ္။

အသက္ ၆ လကေန နည္းနည္း ပိုၾကီးလာတဲ့အခ်ိန္မွာ မိခင္မ်က္ႏွာကို ျမင္ရင္ ျပံဳးရယ္တတ္တာဟာ သူက သူ႔ရင္ထဲက ရင္းႏွီးမႈကို ေဖာ္ညႊန္းတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ျပီး အသက္ ၆ လကေန တစ္ႏွစ္အၾကားမွာေတာ့ သူ႔ဘ၀တစ္ေလ်ာက္လံုးမွာ ဘယ္လိုအရာေတြကို ရယ္ရမယ္ဆိုတာကို စတင္သင္ယူေနျပီျဖစ္တယ္လို႔ ေယးလ္ တကၠသိုလ္က စိတ္ပညာရွင္ ေဒါက္တာ Levineက ဆိုပါတယ္။

ဥပမာ.. အေဖျဖစ္သူက ကေလးကို တူတူေရ ၀ါးဆိုျပီး မ်က္ႏွာကို လက္၀ါးနဲ႔ ကြယ္ျပီး ျမဴတဲ့အခါ ကေလးက ပထမဆံုး အေတြ႔အၾကံဳမွာ သူ႔အေဖ မ်က္ႏွာေပ်ာက္သြားမွာ စိုးလို႔ စိတ္ပူတဲ့ ခံစားခ်က္ကို ခံစားရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လက္၀ါးေနာက္ကေန အေဖ့မ်က္ႏွာ ထြက္လာခ်ိန္မွာေတာ့ စိတ္ေအးသြားျပီး လြတ္လပ္စြာ အသံထြက္ ရယ္ပါတယ္။ ဒီလိုရယ္တာဟာ ပထမဆံုးအၾကိမ္တင္ မကပါဘူး၊ ဘယ္ႏွၾကိမ္လုပ္လုပ္ ရယ္တာပါပဲ။ အေဖ့မ်က္ႏွာဟာ လက္၀ါးေနာက္ကေန ရုတ္တရက္ ထြက္လာမယ္ဆိုတာ ကေလးဟာ သိေပမယ့္ ဂိမ္းတစ္ခုလိုပဲ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ရယ္ဖို႔ အသင့္ျပင္ေနတာကို သတိထားမိလိုက္ပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီလို ရယ္တတ္ျခင္းဟာ တခ်ိန္ (အသက္ၾကီးသြားခ်ိန္အထိ)မွာ စိတ္ညစ္ညဴးစရာေတြကို ေက်ာ္လြန္သြားတိုင္း ရယ္ျဖစ္ဖို႔ သင္ယူသြားတာပါပဲ..။

Levineက “လူေတြဟာ စိတ္ညစ္စရာတစ္ခုကေန လြတ္ေျမာက္သြားတဲ့အခါ ရယ္ေလ့ ရွိတယ္”လို႔ ဆိုပါတယ္။ အဲဒါကို ကေလး အသက္ ၆ လသားက စျပီး တတ္ေျမာက္တတ္ပါတယ္။
ဘာေၾကာင့္ရယ္ရယ္ ရယ္တာ ေကာင္းပါတယ္
ဒါေၾကာင့္ စိတ္ပညာရွင္ ေဒါက္တာ Levine က ေျပာပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ပဲ ရယ္ရယ္၊ ရယ္လိုက္ျခင္းဟာ ေကာင္းပါတယ္။ စိတ္ေသာကကို ပူပန္ေနခ်ိန္ကို တိုနိုင္သေလာက္ တုိေအာင္ ေစာေစာေလး ရယ္ပစ္လိုက္ၾကပါ။ ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံေရး နယ္ပယ္မွာလည္း ခင္မင္စြာ အားရပါးရ ရယ္ျပီး ျငိမ္းခ်မ္းမႈ၊ ရင္းႏွီးတဲ့ ဆက္ႏြယ္မႈ ေလးေတြကို တည္ေဆာက္ၾကပါ...တဲ့

လသာည
Source: A. Arbor ရဲ့ Why we laugh (The University of Michigan Press, 2008)

ဟာနမိ-ခ်ယ္ရီ

မေန႔က ခ်ယ္ရီေတြ မေၾကြခင္ ပန္းၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ရံုးပိတ္ရက္၊ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ျဖစ္လို႔ ပန္းၾကည့္လာသူေတြ မ်ားတာေၾကာင့္ ပန္းျခံထဲ၀င္ျပီး ပန္းၾကည့္ရဖို႔အတြက္ ကားတန္းရွည္ၾကီးနဲ႔ ကားေပၚမွာ တစ္နာရီေလာက္ရပ္ေစာင့္ခဲ့ရတယ္။ ပန္းေတြကလည္း တကယ္လည္း လွတာမို႔ ေစာင့္ရက်ိဳးနပ္တယ္ ေျပာရပါမယ္။ အမွတ္တရ..ပါပဲ..။
ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြက ဆာကုရလို႔ ေခၚတဲ့ ခ်ယ္ရီ.ပန္းဟာ Heian Period (794–1191)မွာ တရုတ္ျပည္ကေနျပီးယူလာစုိက္ပ်ိဳးခဲ့တဲ့ပန္းျဖစ္ပါတယ္။လွပတဲ့ပန္းမို႔ ေတာ္၀င္ပန္းလိုမ်ိဳး ဘုရင္နန္းေတာ္ထဲမွာ စိုက္ပ်ိဳးထားခဲ့ျပီး ဆာကုရပြင့္ခ်ိန္တိုင္းမွာ ဘုရင္က ဆာကုရပန္းေလးေတြကို ၾကည့္ဖို႔႕ ထြက္ပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ စာဆိုေတာ္ေတြ၊ ပန္းခ်ီဆရာေတြက ဆာကုရအေၾကာင္းကို ဖဲြ႔ႏဲြ႔ေရးခ်ယ္ျပီး ဘုရင္ကို တင္ဆက္ရေအာင္ ျမင့္ျမတ္တဲ့ နန္းဆန္တဲ့ ပန္းေလးလည္း ျဖစ္ခဲ့တယ္။ေနာက္ပိုင္း အရပ္ထဲမွာပါ အေလးအျမတ္ထား တယုတယ စိုက္ပ်ိဳးလာခဲ့ၾကျပီး ေနရာအႏွံမွာ ဆာကုရပန္းၾကည့္ပဲြ (hanami) ကို ျပဳလုပ္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ဆာကုရပန္းဟာ ဂ်ပန္နိုင္ငံမွာ တခ်ိန္တည္းပြင့္တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဂ်ပန္နိုင္ငံေတာင္ဖ်ား အိုကီနာ၀ါမွာ Januaryမွာ စတင္ပြင့္ျပီး တျဖည္းျဖည္း က်ိဳတို၊ ေနာက္ တိုက်ိဳစသည္ျဖင့္ တေရႊေရြ႔ ပြင့္သြားတာျဖစ္ပါတယ္.။
တိုက်ိဳမွာ March လကုန္ April လဆန္းမွာ အျပီးပြင္ျပီး တေျဖးေျဖး ဂ်ပန္နိုင္ငံ ေျမာက္ဖ်ားကို ပြင့္သြားပါလိုက္တာ ေျမာက္ဖ်ားပိုင္း Hokkaido ကေတာ့ ဧျပီလ အကုန္က်ေလာက္ကို ေရာက္သြားပါတယ္။ ပန္းပြင့္ခ်ိန္ဆိုရင္ ဂ်ပန္သတင္းဌာနေတြက မိုးေလ၀သသတင္းနဲ႔အတူ ပန္းသတင္းကို ေၾကျငာေလ့ ရွိပါတယ္။

ကၽြန္မ လက္ရွိေနတဲ့ အိုခရာမမွွာေတာ့ ျပီးခဲ့တဲ့တပတ္အတြင္း ပြင့္သြားျပီး ဒီေန႔မနက္ေစာေစာရြာတဲ့ မိုးနဲ႔အတူ ေၾကြက်သြားတာကို စိတ္မေကာင္းစြာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒီလို “ခဏေလးပြင္ျပီး ခဏေလး ေၾကြက်သြားတဲ့ပန္း”ေလးျဖစ္လို႔ “တိုေတာင္းတဲ့ လူ႔ဘ၀”နဲ႔ ႏွိဳင္းယွဥ္ျပီး သံေ၀ဂၤယူၾကတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပြင့္ခ်ိန္ေတာ့ သူတို႔တာ၀န္ကို သူတို႔ယူေနသလို အစြမ္းကုန္လွပစြာ ပြင့္ၾကတယ္။ လူေတြဟာလည္း တိုေတာင္းတဲ့ ဘ၀ေလးကို ကုိယ့္တာ၀န္ကိုယ္ယူျပီး ေပ်ာ္ရြင္စြာ အခ်ိန္ကုန္သင့္တယ္လို႔ ဘာသာေရးစာအုပ္ေတြမွာ ဆာကုရပန္းနဲ႔ ႏွိဳင္းယွဥ္ ဆံုးမၾကတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
စစ္အတြင္းကဆို ခ်ယ္ရီပန္းဟာ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြရဲ့ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ကို လံႈေဆာ္ေပးတဲ့အရာတစ္ခုျဖစ္ခဲ့တယ္။ စစ္ထဲကို ၀င္ေရာက္ဖို႔ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေရးစိတ္ကို လံႈ႔ေဆာ္တိုင္း ခ်ယ္ရီဟာ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ပန္းအျဖစ္ လံႈေဆာ္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒီႏွစ္ခ်ယ္ရီပြင့္သလို ေနာက္ႏွစ္ခ်ယ္ရီလွပစြာပြင့္နိုင္ေနသ၍ ဂ်ပန္ဟာ အဓြန္ရွည္မယ္လို႔ ယံုၾကည္တယ္။ ခ်ယ္ရီလွလွပပပြင့္တာဟာ ဂ်ပန္ေတြ တိုးတက္ဖို႔ လကၡဏာ၊ လွပစြာ မပြင့္နိုင္တာဟာ ဆုတ္ယုတ္တဲ့လကၡဏာျဖစ္တယ္ စသည္ျဖင့္ ဂ်ပန္နဲ႔ ခ်ယ္ရီ တထပ္တည္းျဖစ္ေအာင္ ခ်စ္ခဲ့ၾကတယ္လို႔ ဆိုတယ္။ေနာက္ျပီး ခ်ယ္ရီပန္းကို ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြက အရမ္းႏွစ္သက္တန္ဖိုးထားရတဲ့ ေနာက္တခ်က္ကေတာ့ ဆာကုရပြင့္ခ်ိန္မွာ မိသားစုလိုက္ ခ်ယ္ရီပန္းေတြေအာက္မွာ အနားယူလို႔ စိတ္ဓါတ္ခြန္အားကို ရယူနိုင္လို႔ လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဆာကုရပြင့္ျပီးခ်ိန္ဟာ ေက်ာင္းသားေတြဆို စာသင္ႏွစ္အသစ္ကို စတင္ရေတာ့မယ္။ အလုပ္သမားေတြ၊ ရံုး၀န္ထမ္းေတြကလည္း ေနရာအကူးအေျပာင္းေတြနဲ႔ အလုပ္ေတြရႈပ္ေတာ့မယ္။ ဒီလိုနဲ႔ တစ္ႏွစ္စာ အလုပ္ေတြအတြက္ ခ်ယ္ရီပန္းကေန အားသစ္ယူတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ခ်ယ္ရီပန္းရဲ့အထိမ္းအမွတ္အေနနဲ႔ ဂ်ပန္ပိုက္ဆံ ယမ္းတစ္ရာေစ့မွာ ခ်ယ္ရီပန္းပံုတင္ထားပါတယ္။
ခ်ယ္ရီပန္းဟာ အလွသက္သက္တင္မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႔ရဲ့ အရြက္နဲ႔ ပြင့္ဖတ္ေတြဟာလည္း အသံုး၀င္ပါတယ္။ အရြက္ကို မုန္႔ဖက္ထုပ္လိုမ်ိဳး ထုပ္ျပီး( sakuramochi) စားၾကသလို၊ အပြင့္ကို ဆားနဲ႔အခ်ဥ္ထည္ျပီး စားၾကတယ္။ ဘီစကစ္ထဲမွာ အန႔ံထည့္ဖို႔ သံုးၾကပါတယ္။ ေနာက္ျပီး Oshima လို႔ေခၚတဲ့ ခ်ယ္ရီပန္းရဲ့ ပြင့္ဖတ္ေတြဟာပို ႏႈးညံ့လို႔ လက္ဖက္ေျခာက္လိုမ်ိဳး အေျခာက္ခံျပီး မဂၤလာပဲြေတြမွာ ေရေႏြးၾကမ္းလိုမ်ိဳးေသာက္တတ္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခ်ယ္ရီကို အမ်ားၾကီးမစားမိ၊ မေသာက္သင့္ဖူးလို႔ သတိေပးထားတာလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။


ဂ်ပန္သတိုးသားနဲ႔ သတိုးသမီးကလည္း ခ်ယ္ရီပန္းၾကည့္ရင္း.
သူတို႔ေလးေတြကလည္း အားက်မခံေပါ့... း)ကၽြန္မလည္း အားက်မခံ ဘေလာ့ဂါ ညီမေလးတစ္ေယာက္အတူ.... ;))

ဒါကေတာ့ အိုခရာမ ေမာင္ႏွမမ်ားႏွင့္ ဂ်ပန္မိတ္ေဆြ အာစမိ စံ..တို႔နဲ႔အတူ ပါ။

ခ်ယ္ရီေတြကို ၾကည့္လို႔ ခ်ယ္ရီအေၾကာင္းကို ေရးခ်ေနရင္းက ကၽြန္မ ျမန္မာျပည္က ပိေတာက္ကို အရမ္းကို လြမ္းေနမိပါတယ္..။ အခုေလာက္ဆို ျမန္မာျပည္မွာ သၾကၤန္သီခ်င္းေတြနဲ႔အတူ ပိေတာက္နံေတြ သင္းေနေရာေပါ့..။ အေျခအေနအရ ျမန္မာျပည္ရဲ့အေ၀းမွာ ေရာက္ေနတဲ့ ကၽြန္မအတြက္ တစ္ပတ္ခံတဲ့ ပန္းခ်ယ္ရီထက္ တစ္ရက္ခံပန္း ပိေတာက္ကိုသာ ပိုျမတ္နိုးလို ပိုလြမ္းမိတာ မဆန္းေတာ့မဆန္းပါဘူးေနာ္..။

လသာည..

Thursday, April 1, 2010

ဘ၀ဆိုတာ အားကစားျပိဳင္ပဲြလား

ေလာကၾကီးမွာ ဘ၀ျပိဳင္ပဲြေတြက ရွိေနတယ္။ ေအာင္ျမင္သူ ရွိရင္ ရံႈးနိမ္သူလည္း ရွိလာရတယ္..။

ျပိဳင္ပဲြအျပီး အနိုင္မွာ သာယာလို႔ ဆက္လက္နိုင္ခ်င္စိတ္နဲ႔ ၾကိဳးစားၾကသူေတြရွိတယ္၊
နိုင္ေနတဲ့ခံစားမႈကို တခဏသာယာျပီး ဆက္လက္မၾကိဳးစားၾကေတာ့လို႔ ရံႈးနိမ္သြားသူလည္း ရွိတယ္။
တခါရံႈးသြားတာနဲ႔ စိတ္ဓါတ္က်ျပီး ထပ္မၾကိဳးစားေတာ့ပဲ တသက္လံုး ရံႈးသူအျဖစ္နဲ႔ ေနသြားတဲ့ သူေတြ ရွိတယ္။
ရံႈးေနလည္း တခ်ိန္ခ်ိန္ အနိုင္ရမယ့္အခ်ိန္ကို ေမွ်ာ္လင့္လို႔ ၾကိဳးစားေနသူလည္း ရွိတယ္။
အနိုင္လိုခ်င္ေပမယ့္ ရံႈးရမွာ ေၾကာက္လို႔ ျပိဳင္ပဲြ၀င္ျပီး မၾကိဳးစားပဲ လက္ေလ်ာ့လိုက္သူေတြလည္း ရွိတယ္။

တခါမွေတာ့ မနိုင္ဖူးေသးဘူး၊ ရံႈးေနတာေတာ့ ခဏခဏ၊ ဒါေပမယ့္ လက္မေလ်ာ့ပဲ ၾကိဳးစားသူလည္း ရွိတယ္.။
ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ၾကိဳးစားဖို႔က ငါ့တာ၀န္လို႔ တာ၀န္အျဖစ္သတ္မွတ္ျပီး ၾကိဳးစားသူလည္း ရွိတယ္..။
အနိုင္၊ အရံႈးတစ္ခုခု ဆံုးျဖတ္ခ်ိန္တိုင္းမွာ ရင္ခုန္ရတဲ့ ဖီလင္ကို gameစဲြသလို စဲံြျပီး သေဘာက်ေနလို႔ ၾကိဳးစားေနသူလည္း ရွိသတဲ့..။ ဒါျဖင့္ ငါကိုယ္တိုင္ကေရာ..????

ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ၾကိဳးစားေနသူတိုင္းမွာ သံလိုက္ဓါတ္တစ္ခု ရွိတယ္လို႔ စိတ္ပညာက ဆိုပါတယ္။ အတိတ္မွာ ရံႈးရံႈး၊ နိုင္နိုင္ လက္ရွိမွာ ၾကိဳးစားေနသူတိုင္းမွာ ပတ္၀န္းက်င္ကလူေတြကို ဆဲြေဆာင္နိုင္တဲ့ သံလိုက္ဓါတ္ရွိပါတယ္။ အလိုလို ခင္မင္လိုစိတ္၊ အားေပးလိုစိတ္၊ အေပါင္းအသင္းျဖစ္လိုစိတ္ကို ျဖစ္ေပၚေစတယ္။ မၾကိဳးစားေတာ့ဘူးဆိုရင္ေတာ့ အဲဒီ သံလိုက္ဓါတ္က နည္းသြားရမွာကေတာ့ ေျပာစရာ မလိုေတာ့ဘူးေပါ့။

ကၽြန္မက အားကစားကို ဒီေလာက္၀ါသနာေတာ့ မပါပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အားကစားေတြကို ၾကည့္ျဖစ္တဲ့အခါတိုင္းမွာ အရံႈးအနုိင္ထက္ ျပိဳင္ပဲြအျပီးထားတဲ့ သူတို႔ စိတ္ထားေတြကို ေလ့လာရတာကို အရမ္းကို သေဘာက်မိပါတယ္။

ဟိုတေလာက အိုလံပစ္အားကစားျပိဳင္ပဲြေတြကို ၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္။ ၾကည့္ျဖစ္ရတာကလည္း ဂ်ပန္တီဗြီေတြက အားကစားကို နာရီမျခား လႊင့္ေနတာမို႔ ကိုယ္က ဖြင့္လုိက္တိုင္း အားကစားသတင္း ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္လည္း ပါပါတယ္။ figure skater ေတြကေတာ့ ငယ္လည္း ငယ္ေတာ့ စိတ္၀င္တစား ပိုၾကည့္ျဖစ္တယ္။ ငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာ ခ်န္ပီယမ္ေလးႏွစ္ဦးျဖစ္တဲ့ Kim Yuna (ကိုရီးယား) နဲ႔ Mao Asada (ဂ်ပန္)တို႔ ျပိဳင္ပဲြကေတာ့ တကယ္ပဲ စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းပါတယ္။ တီဗြီကလည္း Maoကို ျပိဳင္ပဲြမ၀င္ခင္ ဘာေတြေကၽြးသလဲဆိုတာေတာင္ သတင္းထဲမွာ ေရးပါတယ္။ Maoကို အသည္းစဲြ ခ်စ္သူ ျဖစ္တဲ့ သယ္ရင္းေလး KL ဆိုရင္ အိုလံပစ္ ျပိဳင္ပဲြရက္က စာတမ္းတစ္ဖက္နဲ႔ တီဗြီသတင္းတဖက္ ေတာ္ေတာ္ ဗ်ာမ်ားေနခဲ့ေလာက္တယ္ :D

ဒါေပမယ့္ ကင္မ္ယုနက ပထမ၊ မအို အာဆဒက ဒုတိယနဲ႔ ပဲြသိမ္းသြားတယ္။
photo from here(L-R) Mao Asada of Japan, Kim Yu-Na of South Korea

သူ႔တို႔ ႏွစ္ေယာက္လံုး လိုခ်င္တာက ေရႊတံဆိပ္ဆိုေတာ့ ဆုရသူ Kim ကေပ်ာ္လို႔ မ်က္ရည္ေတြက်ေနခ်ိန္၊ ေရႊတံဆိပ္နဲ႔ လဲြသူ Maoကလည္း ရံႈးလို႔ မ်က္ရည္ေတြက်တယ္။ ဒါေပမယ့္ ခ်စ္စရာ ေကာင္းတာက ျပိဳင္ပဲြအျပီး သူတို႔ ေျပာတဲ့ ခံယူခ်က္ေလးေတြပါပဲ..။ ၁၉ႏွစ္အရြယ္ထားတဲ့သူတို႔ စိတ္ထားေတြကို ကိုယ္ အဲဒီအသက္အရြယ္တုန္းက ထားနိုင္ပါ့မလားလို႔ ေတြးမိျပီး အဲဒီစိတ္ဓါတ္ေလးေတြကို တကယ္ပဲ ႏွစ္သက္မိခဲ့ပါတယ္။

ေရႊတံဆိပ္ ဆုယူအျပီးမွာ Kim က ဒီလိုေျပာပါတယ္။ “ဒီႏွစ္စံခ်ိန္သစ္တင္နိုင္တာ ကၽြန္မမွာ ျပိဳင္ဖက္ေကာင္းတစ္ေယာက္ ရွိေနလို႔ပါ။ ျပိဳင္ဖက္ကို နုိင္ဖို႔ ကၽြန္မ အမ်ားၾကီး ၾကိဳးစားရင္း စံခ်ိန္သစ္ကို ရခဲ့ရပါတယ္”။ ေငြတံဆိပ္ရတဲ့ Maoက လည္း ဒီလို ေျပာပါတယ္။ “ဒီႏွစ္ သူ႔ကို မနိုင္ေပမယ့္ ေနာက္အိုလံပစ္မွာ ဘယ္လိုျပိဳင္ရမလဲဆိုတာကို ကၽြန္မသိလိုက္ပါျပီ။ ကိုယ့္ရဲ့အားနည္းတဲ့ အကြက္ေတြနဲ႔ သူ႔ရဲ့ အားသာတဲ့ အကြက္ေတြကို ကၽြန္မျမင္ခြင့္ရလိုက္တာ ကၽြန္မအတြက္ အျမတ္ပါပဲ။”တဲ့..။

တကယ္ပါ.. ျပီးခဲ့တဲ့အပတ္က လုပ္တဲ့ အီတလီနိုင္ငံက World Championships ပဲြမွာေတာ့ Mao က Kim ထက္ ၇မွတ ္အသာနဲ႔ ေရႊတံဆိပ္ဆုကို ရသြားပါတယ္။ သတင္းမွာ ဒီလိုေဖာ္ျပထားတယ္။

“This year's world championships showed how difficult it is to stay at the top of the sport. Without rigorous, continuous training and a strong mentality, even a gold medalist can come up short.”

ဆုနဲ႔ လဲြသြားတဲ့ Kim က သူမဘက္က ဒီပဲြစဥ္မွာ ေလ့က်င္မႈေတြ နည္းသြားရတာေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္လို႔ ၀န္ခံလိုက္ျပီး ကၽြန္မ စိတ္ဓါတ္မက်ပါဘူး၊ အခုကစလို႔ အရင္ထက္ ပိုၾကိဳးစားသြားမွာပါ.. လို႔ ေျပာသြားပါတယ္။ ( ဟုတ္တယ္ Kim၊ ေတာင့္ထား ဆက္ၾကိဳးစား !!!)Photo: Kim Yu-na (left) and Mao Asada at the medals ceremony of the 2010 World Figure Skating Championships in Turin, Italy on Sunday /Reuters-Newsis

Maoကေတာ့ “ကၽြန္မလိုခ်င္တာကို ရတဲ့အတြက္ အရမ္း၀မ္းသာပါတယ္။ လက္ရွိျပိဳင္ပဲြရလာဒ္ကေန နားလည္သြားတာကေတာ့ ရံႈးလို႔ စိတ္ဓါတ္က်မေနပဲ ဆက္လက္ၾကိဳးစားေနသူတိုင္းမွာ နိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားနိုင္ခြင့္ ရွိေသးတယ္ဆိုတာကို ပါ။ အခုလည္း နိုင္လို႔ အရမ္းေတာ့ မတင္းတိမ္ရဲေသးပါဘူး။ ကၽြန္မ ၾကိဳးစားေနသလို kim နဲ႔တကြ က်န္ျပိဳင္ဖက္အားလံုး ၾကိဳးစားေနမယ္ဆိုတာ ကၽြန္မသိထားပါတယ္။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အထင္မေသးသလို ကၽြန္မကိုယ္ကၽြန္မလည္း အထင္မေသးျဖစ္ဖို႔ ကၽြန္မ ခံယူထားပါတယ္။ (အိုး.. အရမ္းကို ေကာင္းတဲ့ စိတ္ထားေလးပါ Mao။ မင္းစိတ္ထားကို ငါလည္း အတုယူရမယ္။ း)

ကဲ.. တို႔လည္း ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ဘာေတြပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ၾကိဳးစားၾကပါစို႔........

Reference: http://english.chosun.com/ (KLေရ.. ေရးလိုက္ျပီ၊ ဖတ္ျပီး ဒီေလာက္ဆို ေက်နပ္.တယ္ဟုတ္?..ေနာ္.။ )