ဘ၀တဆစ္ခ်ိဳးျပန္ျပီ

လြန္ခဲ့တဲ့ ေလးႏွစ္က ဒီေနရာေလးကို ကၽြန္မ ေရာက္လာခဲ့တယ္..။ ေယာင္ေတာင္ေပါင္ေတာင္နဲ႔ ဘ၀တစ္ခုကို စခဲ့တယ္..။ေနသားမက်တဲ့ အရပ္မွာ အမွားေတြမ်ားစြာနဲ႔ ေသာကမ်ားစြာလည္း ၾကံဳခဲ့ရတယ္။ ေပ်ာ္စရာေလးေတြလည္း ရွိခဲ့ရတယ္။ စိတ္ညစ္စရာ၊ စိတ္ဆိုးစရာေလးေတြလည္း ရွိခဲ့ရတယ္။ ငါ့က်မွ ဘာျဖစ္လို႔ ဒါမ်ိဳးျဖစ္ရတာလဲလို႔ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္သနားလို႔ ငိုလည္းငိုဖူးတယ္.. ။ ပတ္၀န္းက်င္ကို ေလွ်ာက္ၾကည့္ျပီၤး သနားစရာ ေကာင္းတာ ငါတစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္ဖူးဆိုျပီး သေဘာက်စြာ ဘ၀ကို ေလွာင္ရယ္လည္း ရယ္ဖူးတယ္..။

ဒီလို အေတြ႔အၾကံဳေတြၾကားထဲကပဲ စစ္မွန္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားစြာကုိ ကၽြန္မပိုင္ဆိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ကိုယ့္ရဲ့ေပ်ာ္ရႊင္ခ်ိန္ေတြကို မွ်ေ၀ခံစားေပးမယ့္သူေတြ၊ ကိုယ္ရဲ့ ၀မ္းနည္းခ်ိန္ေတြမွာ စာနာစြာ အားေပးသူေတြ အမ်ားၾကီး ရခဲ့တယ္။ တကယ္ပါ ကၽြန္မမွာ သူငယ္ခ်င္းအမ်ားၾကီး ရခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ ကၽြန္မတကယ္ ေက်နပ္မိရပါတယ္။

ေနာက္ထပ္ ေက်နပ္စရာေကာင္းတာလည္း ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အဲဒါက ဘေလာ့ဂ္ေလာ့က ထဲကို မထင္မွတ္ပဲ ေရာက္ခဲ့ရတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေယာင္ေတာင္ေပါင္ေတာင္ေရာက္ခဲ့တဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေလာကထဲမွာလည္း သူငယ္ခ်င္းမ်ားစြာကို ထပ္မံပိုင္ဆိုင္ရျပန္ပါတယ္။ မျမင္ဖူးေပမယ့္ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ အားေပးလိုက္၊ စေနာက္လိုက္နဲ႔ သူငယ္ခ်င္းအရင္းအျခာေတြလို ... တကယ္ မေမ့နိုင္စရာပါပဲ..။

ဒီေန႔ကေတာ့ ကၽြန္မအတြက္ ဘ၀တစ္ဆစ္ခ်ိဳးတဲ့ေန႔ပါပဲ..။ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ လက္ရွိနဲ႔ လံုး၀မတူတဲ့ ဘ၀တစ္ခုကို ကၽြန္မ စတည္ရပါဦးမယ္။ အဲဒီအရပ္မွာ ေပ်ာ္စရာေတြ ရွိနုိင္သလို၊ အခက္အခဲေတြ၊ စိတ္ညစ္စရာေတြလည္း ရွိနိုင္ပါတယ္.. ။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္မသြားရပါဦးမယ္...။ အဲဒီအတြက္ ဒီဘေလာ့ဂ္ေလာကထဲကေန ယာယီခဲြခြာရပါဦးမယ္..။ အခါအခြင့္သင့္ရင္ ျပန္လာဦးမွာမိုလို႔ ႏႈတ္ဆက္စကားေတာ့ မဆိုလိုပါ..။

တစ္ခုေတာ့ ဆႏၵရွိ္ပါတယ္။ ကၽြန္မနဲ႔ ဒီဘ၀တစ္ဆစ္ခ်ိဳးထဲမွာ ေတြ႔ခဲ့ၾကံဳခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ေက်းဇူးတင္စကားေတာ့ ေျပာသြားခ်င္ပါေသးတယ္။ ကၽြန္မကို ခင္မင္ခြင့္ေပးခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုးကို ကၽြန္မ အမ်ားၾကီး အမ်ားၾကီး ေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို႔..။ ေနာက္တခ်ိန္မွာ ျပန္ေတြ႔ၾကေသးတာေပါ့..ေနာ္။

လသာည ျဖစ္ပါတယ္..