အဲဒီေန႔က မမေရႊစင္၊ ခ်စ္ေသာ ရိုစ္ နဲ႔ ညီမေလးမယ့္ကိုးက ဘေလာ့ဂ္ေဒး ဆိုတာကို ေျပာေနတာကို ေဖ့စ္ဘုတ္မွာ ေတြ႔လိုက္ရေတာ့ ဘေလာ့ဂါသူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႔ ဘေလာ့ဂ္ခ်ိန္ေတြကို ျပန္သတိရျပီး အင္တာနက္တက္ခ်ိန္မွာ ေတြ႔သမွ် ဘေလာ့ေတြကို လိုက္ဖတ္ျဖစ္တယ္။ ကြန္မန္႔ေပးလို႔ တန္းရတာလည္း တန္းေပး၊ မရတာလည္း အလြမ္ေျပဖတ္ျပီးျပီးမို႔ ဒီတိုင္းျပန္လာခဲ့ပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေတာ္ေတာ္ေလး အလြမ္းေျပသြားတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္မသမီးေလးက အနားလာျပီး သူလည္း အဲလိုေရးခ်င္တယ္လို႔ ေျပာလာပါေတာ့တယ္။ စိတ္ထဲက ျပံဳးလိုက္ျပီး လုပ္ဟ ငါ့သမီးကေတာ့ ဇာတိကေတာ့ ျပျပီ။ ဘေလာ့ဂါသမီး ပီသပါေပရဲ့လို႔...။
သူကေတာ့ ခပ္တည္တည္ပါပဲ။ သူေရးေနက် ေလးေၾကာင္းမ်ဥ္းစာအုပ္ေလး ထုတ္လာျပီး စာေရးပါေတာ့တယ္။ လက္ထဲမွာလည္း ကၽြန္မအရင္ေရးဖူးတဲ့ ပိုစ္ေတြထဲကေန ဂ်ာနယ္ထဲ ပါသြားတဲ့ "၅ ႏွစ္သားအရြယ္ လူရႊင္ေတာ္" ပါတဲ့ ဂ်ာနယ္ကို (reference လုပ္သလိုလို) ကိုင္လွ်က္သား။
"ေန႔တိုင္း
ေမေမက ထမင္းေကၽြးပါသည္။ ေမေမရဲ့ ေက်းဇူးမ်ားျပားလွပါသည္။ တေန႔မွာ ေမေမနဲ႔သမီးနဲ႔ ေစ်းသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ မမပါ ပါလာပါသည္။ ေစ်းထဲမွာ အသား၊ ငါး၊ အသီးအရြက္ ရွိပါသည္။ ေစ်းေတြ အမ်ားၾကီး၀ယ္ျပီး အရမ္းကို ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရပါသည္။ ကၽြန္မတို႔ အိမ္ျပန္ေသာအခါ ေဖေဖက လာၾကိဳပါသည္။ ညေရာက္ေသာအခါ ေမေမနဲ႔ ထမင္းအတူတူ စားပါသည္။ တေန႔မွာ ေမေမ ေက်ာင္းသြားတုံုးအခ်ိန္မွာ ကၽြန္မ က်ဴရွင္သြားပါသည္။ က်ဴရွင္က ျပန္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္မ အိမ္စာလုပ္ပါသည္။ အိမ္စာ လုပ္ျပီးေသာအခါ ကၽြန္မ ညစာစားပါသည္။ ေမေမႏွင့္ ကၽြန္မ အရမ္းေပ်ာ္ခဲ့ရပါသည္။"
ေအာက္က ပံုကေတာ့ သူေရးထားတဲ့ ေအာ္ရယ္ဂ်င္နယ္ ပို႔စ္ပါပဲ။
သူလုပ္ခ်င္တာ၊ သူျဖစ္ခ်င္တာ၊ သူခံစားတာကို စိတ္ကူးတည္ရာ ေရးေနတာကေတာ့ တကယ့္ကို ဘေလာ့ဂါ ပီသလိုက္တဲ့ ဘေလာ့ဂါသမီးပါပဲ....။ ေရးလည္း ျပီးေရာ ေမေမ သမီးသူငယ္ခ်င္းေတြကို သမီးစာေရးတာ ျပခ်င္လို႔ ျမန္ျမန္ေခၚပါ။ မုန္႔လည္း ေကၽြးလိုက္ပါဦး လို႔ ပူဆာပါေလေရာ...။
သူအတင္းပူဆာလို႔ ဘေလာ့ေပၚတင္(ေပးရ)မယ့္ သူ႔စာေလးကို ဖတ္လိုက္၊ မုန္႔ေလးစားလိုက္ ဘာကိုေပ်ာ္ျပီး ဘာကို သေဘာက်မွန္း မသိ တခိခိ သေဘာက်ေနၾကတဲ့ သမီးနဲ႔ သူ႔သူငယ္ခ်င္း ႏွာခ်ီးတဲြေလာင္းေတြကို ၾကည့္ရင္း..။
ေအာ္... ငါေတာ့ က်န္ခဲ့ျပီ ထင္ပါရဲ့လို...
ခံစားသူ-လသာည ျဖစ္ပါတယ္။
20 comments:
ဘေလာဂ့္ဂါ မမညည မီးမီးေလး အသက္အငယ္ဆံုးဘေလာဂ့္ဂါေလးျဖစ္လာလိမ့္မယ္။
ခ်စ္စရာေလး။ အေမခ်စ္ သမီးေလး။ ေဖေဖ ကို တစ္ခါပဲေရးထားတယ္။
ိခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလုိက္တဲ႔ သမီးေလး။ မမလိုပဲ စာေရးဆရာျဖစ္မွာ <3
မံုေကၽြးၿပီး စာဖတ္ခိုင္းတယ္တဲ႕ ဟဲဟဲ ... ဘေလာ႔ဂါ သူငယ္ခ်င္းနဲ႕လည္း တူသြားၿပီ ... ေကာ္ဖီတိုက္ၿပီး စာဖတ္ခိုင္းတာေလ ... လက္ေရးေလးကလည္း လွလိုက္တာ .. သမီး သိပ္ေတာ္တယ္ လို႕ ေျပာေပး ညီမ
ခ်စ္တဲ႕
အမေရႊစင္
ျဖိဳးေရ.. ဟုတ္တယ္ သူက ေမေမေရွ႔ဆို ေမေမခ်စ္၊ ေဖေဖ့ေရွ႔ွဆို ေဖေဖခ်စ္ေလ :D
မယ္ေလး.. မမက စာေရးဆရာမဟုတ္ေပမယ္။ မယ္ေလးတို႔လို တီတီစာေရးဆရာေတြ ရိွေနတာ အတုယူလိမ့္မယ္ :D
ဟုတ္မမ။ သူက အခုကို သြားျဖီးေလးနဲ႔ လာဖတ္ေနျပီ :D
သမီးေလးက အလိမၼာေလးေနာ္...
မေတြ႕တာလည္း ႀကာေပါ့ လသာညေရ...
မိသားစုႏွင့္အတူ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕ပါေစ...
ခ်စ္စရာေကာင္းျပီးအရမ္းတတ္တဲ႔သမီးေလး.... သူငယ္ခ်င္းေလးရဲ႕အေမာေျပေလး...
ဘုန္းေတာက္..
မေတြ႔တာေတာင္ ၾကာျပီေနာ္။
ဘုန္းေတာက္လည္း က်န္းမာရႊင္လန္းပါေစ။
ရိုစ္..
ဟုတ္ပါ့ သူက တကယ့္ အေမာေျပေလး ေလ ..။
သမီးေလးလား.......ခ်စ္စရာေကာင္းပုံေလးပါပဲ အားလုံးေျပာသလုိအေမလုိ စာေရးဆရာမျဖစ္မွာပါ
ကေလးတစ္ေယာက္ ရဲ႕ ပင္ကိုယ္ သဘာ၀ နဲ႔ ... စူးစမ္းစိတ္ ၊ တက္ၾကြမႈ ... ရိုးရွင္းမႈ ... :)
စံပယ္.. ေက်းဇူးပါ။ သူ႔အေမက စာေရးဆရာမေတာ့ ဟုတ္ေသးပါဘူး ကြာ .. :D
သိဂၤါရ...
ေက်းဇူးေနာ္။ မေတြ႔တာၾကာျပီ။ အဆင္ေျပ ေနေကာင္းရဲ႕လား
ဟိုက္ရွားဘားစ္...
ေတာက္မဲ့မီးခဲကေလးရ ထိန္ထိန္ညီး ခ်င္းခ်င္းကို ထလို႔ပါလား...စီကာပတ္ကံုးေရးျပလိုက္တာမ်ား တကယ့္ အက်အန...
ကိုင္းဗ်ား...အႏွီပိစိ ဘေလာ့ဂါေလး ဘေလာ့ရြာထဲ ေရာက္လာမယ့္ရက္ကို ဘိုးဘိုးဘေလာ့ဂါႀကီးေတြ ၀မ္းသာအားရ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနေၾကာင္း ေျပာေပးလိုက္ပါဦးဗ်ား...း)
ဆရာ.. ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ တကယ္ပဲ ဘေလာဂါျဖစ္မလား၊ အေမလို႔ပဲ ဟိုမေရာက္၊ ဒီမေရာက္ျဖစ္မလား :D
ဘေလာ့ဂါေမေမနဲ႔ ဘေလာ့ဂါသမီးေလးတို႔ ခ်စ္စရာ :)
ေက်းဇူး ညီမေလး ခရစၥတယ္လ္
ဒီ ဘေလာ့ဂ္ေလးကို ခုမွေရာက္မိတယ္..။
သမီးေလး ေရးထားတာေလးဖတ္ျပီး ခ်စ္လိုက္ရတာ
စာေပ၀ါႆနာပါဦးမယ့္ ကေလးေလး :))
ေက်းဇူးအရမ္းတင္ပါတယ္ ညီမေလး ေရႊအိမ္စည္..။
သမီးေလးက ခ်စ္စရာ။ ငယ္ရြယ္စဥ္ကတည္းက စာအုပ္ စာေပနဲ႔ ရင္းႏွီးလာခဲ႔ရင္ ႀကီးလာတဲ႔အခါ စာေရးဆရာမေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္မွာ အေသအခ်ာ။ ေနာက္လည္း သူ အဲသည္လိုေရးတာေလးေတြ တင္ပါဦးေနာ္။
ခ်စ္ခင္လ်က္
ျမတ္
သူေလး ၀ါသနာပါရင္ေတာ့ အားေပးရမွာေပါ့ :)
ျမတ္ ..ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ဟယ္...ခုမွလာဖတ္တာ..
တတ္လိုက္တာေတာ္...
တို႔လည္း မီးမီးေလးေမြးထားတယ္..ခု ၁လနဲ့ ၇ ရက္ရိွပီ...
ျမတ္ႏိုး
တကယ္လား..။ အိုမဲဒဲတိုး... <3
ခ်စ္စရာေလး ေနမွာေနာ္ း)
Post a Comment