ဒိေန႔ စေတာ္ဘယ္ရီကို ၁နာရီ ၁၅၀၀ယမ္း နဲ႔ ပုတ္ျပတ္ခူးစားရတဲ့ေနရာကို သြားခဲ့တယ္။ေမႊးျပီး ေတာ္ေတာ္ခ်ိဳတယ္။ စားလို႔ အရမ္းေကာင္းတယ္။ အျပန္မွာ ျမန္မာျပည္မွာလည္း ရိွရင္ ေကာင္းမွာပဲ လို႔ေတြးမိတယ္။ေတြးရင္းေတြးရင္း ျမန္မာျပည္ကို လြမ္းလာတာနဲ႔ မွ်စ္ခ်ဥ္ေတြပါ ၀ယ္လာခဲ့ျပီး ခုညေနခ်က္စားတာ ခ်က္နည္းမတတ္လို႔ စားမေကာင္းဘူး.။ ၀က္ေျခေထာက္နဲ႔ သာခ်က္လိုက္ရရင္ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ.ဆိုျပီးစဥ္းစားေသာ္လည္း ေကာင္းေအာင္းမခ်က္တတ္တာနဲ႔ ဒီအတိုင္းထားလိုက္ေတာ့တယ္..။ အင္း.ခ်က္ေကၽြးမယ့္သူကို ေတာ္ေတာ္လြမ္းသြားတယ္္။ဘေလာ့ေရးရင္ စိတ္၀င္စားစရာသိပ္မရိွတဲ့ ကိုယ္အေၾကာင္းကို မေရးဘူးလို႔ ေတြးထားေပမဲ့၊ ဒီေန႔ေတာ့ ေရးခ်လိုက္မိျပိ။ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဒီတခါေတာ့ ခြင့္လြတ္ပါ။ ဒီေန႔ေတာ့ ေျပာမိလက္စနဲ႔ မထူးေတာ့ပါဘူး။ ခရွိ၀ါက ခ်ဥ္ရည္ဟင္းနဲ႔ အိုဒိုင္းဘက ၀က္ေျခေထာက္ခ်က္သူမ်ားကို အထူးတမ္းတမိပါေၾကာင္းကိုပါ ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္..။ သတိရရင္လာေရာက္ခ်က္ေကၽြးၾကပါဦး.။(ဟင္းခ်က္ခိုင္းခ်င္တာကို သတိရတယ္၊တမ္းတပါတယ္ေတြေလွ်ာက္ေျပာျပီး ညာေခၚေနတာ မုန္းဖို႔ေတာ့ေကာင္းသားေနာ့. :)
လသာည ျဖစ္ပါသည္။။။
No comments:
Post a Comment