ျပိဳင္ဖက္မရွိ ခ်စ္တတ္သူမ်ား

ေန႔စဥ္ဘ၀ေတြထဲမွာ သြားရင္းလာရင္း “ျပိဳင္ဖက္မရိွ ခ်စ္တတ္သူမ်ား”ကို ေတြရတဲ့အခါ အလိုလို ျပံဳးမိပါတယ္...။ ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းမ်ားေရာ ျပိဳင္ဖက္မရွိ ခ်စ္တတ္သူမ်ားကို ေတြ႔ဖူးပါသလား..။ ခက္ခက္ခဲခဲ မရွာရပါဘူး..။ ေလာကထဲမွာ အမ်ားၾကီး ရွိပါတယ္။ အမ်ားၾကီးဆိုမွ အမ်ားၾကီး...ပါ..။

......................................

တခါက ၅ ႏွစ္အရြယ္ ကေလးႏွစ္ေယာက္ အတူတူ ေဆာ့ကစားၾကတယ္..။ ေဆာ့ကစားရင္း ခလုပ္တိုက္ လဲသြားၾကတယ္..။ ႏွစ္ေယာက္လံုး ဒူးေလးေတြ ပြန္းသြားျပီး နဖူးေလးေတြ ရဲသြားေအာင္ နာသြားတယ္ေပါ့..။

ဒီေတာ့ကေလးငယ္တစ္ေယာက္က လက္တစ္ဖက္က သူ႔နဖူးကိုသူပြတ္ျပီး “အား..နာလိုက္တာ”လို႔ ေျပာရင္း သူငယ္ခ်င္းကို ၾကည့္လိုက္တယ္။ သူငယ္ခ်င္းက မ်က္ႏွာမဲ့ျပီး ငိုေတာ့မဲ့အရိပ္အေရာင္ျမင္လိုက္ေတာ့ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိတာမို႔ အားေပးတဲ့အေနနဲ႔ သူရဲ့ ဖုံေပေနတဲ့ လက္ေသးေသးေလးနဲ႔ပဲ သူငယ္ခ်င္းေခါင္းေလးကို ပြတ္ေပးလိုက္တယ္။ ပါးစပ္ကလည္း“အံုဖြ အံုဖြ အရမ္းနာတာပဲေနာ့”တဲ့..။

သူေခ်ာ့ေနေပမယ့္လည္း သူ႔သူငယ္ခ်င္းက မ်က္ႏွာေလးမဲ့ရာကေန အသံအက်ယ္ၾကီးနဲ႔ အီၤး ကနဲ႔ ငိုခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္။ အတန္းထဲက ဆရာမေရာက္လာျပီး ငိုေနတဲ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္းကို ေခၚသြားတယ္။ ျပီးေတာ့ ေပြ႔ဖက္ေခ်ာ့ျမဴျပီး မုန္႔ေပးတာကို ေတြ႔လိုက္ရတယ္..။ သူငယ္ခ်င္းက ငိုသံကို တရႈိက္ရိႈက္လိုက္ရင္း မုန္႔ကိုယူစားလိုက္တာလည္း ေတြ႔ရတယ္။ သူကဆက္ျပီး ေငးၾကည့္ေနေပမယ့္ သူငယ္ခ်င္းက သူ႔ကို လွည့္မၾကည့္ေတာ့ဘူးရယ္။ သူငယ္ခ်င္းလည္း ငိုသံတိတ္သြားျပီဆိုေတာ့ ကေလးငယ္ေလးဟာ အမည္မသိ ၀မ္းနည္းစိတ္နဲ႔ သူ႔ခံုနားေလးကို လွည့္ျပန္လာခဲ့တယ္။

တကယ္ဆို သူလည္း နာတဲ့သူပဲ..။ဆရာမေခ်ာ့ျမဴတာကိုခံခ်င္တာေပါ့၊ မုန္႔လည္း စားခ်င္တာေပါ့။ အခုနက ကိုယ့္အနာထက္ သူငယ္ခ်င္းကိုပဲ အားေပးေနခဲ့တဲ့ကေလးငယ္က အခုမွ သူ႔အနာကို နာက်င္ရမွန္းသိသြားတယ္။ အနာကို လက္ဖမိုးေဖာင္းေဖာင္းေသးေသးေလးနဲ႔ ပြတ္လို႔ တိတ္တိတ္ေလး တစ္ေယာက္တည္း မ်က္ရည္က်ေနခဲ့တယ္။ သူဘာလို႔ အခုနက မငိုပဲ အခုမွ ငိုမိသလဲ.. ကေလးပီပီ စဥ္းလည္း မစဥ္းစားတတ္ဘူး၊ နားလည္းမလည္ခဲ့ဘူး..။

ေနာင္ ႏွစ္၂၀ေက်ာ္ ၾကာျပီးတဲ့ေနာက္ လူၾကီးအသြင္နဲ႔ သူအလုပ္ထဲ၀င္ရတဲ့အခါ သူ႔သူငယ္ခ်င္းလို လူေတြကို အမ်ားၾကီး ေတြ႔ရတယ္.။ အလုပ္အတူတူလုပ္၊ ပင္ပန္းတာခ်င္းအတူတူ အသံက်ယ္က်ယ္ ညည္းျပတတ္တဲ့အတြက္ အရာရွိက “အလုပ္ၾကိဳးစားသူ”အျဖစ္ သတ္မွတ္ခံသြားရျပီး ရာထူးေတြ အဆင္ဆင့္ တိုးတိုးသြားသူေတြ၊ ကိုယ္ခံစားနာက်င္ေနခ်ိန္ေတြမွာ ကိုယ့္ဒုကၡမွ ဒုကၡလို႔ ထင္ျပီး ညည္းတြားတဲ့အတြက္ စာနာစြာ လာအားေပးသူ သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားမွာ ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္ေနတတ္ေပမယ့္ အဲဒီသူငယ္ခ်င္းေတြ အလွည့္က်ေတာ့ ဂရုတစိုက္ ျပန္အားေပးဖို႔ ေမ့ေနတတ္သူေတြ၊ အခုဘ၀မွာ သူမ်ားရဲ့ ဂရုစိုက္မႈ၊ ၾကင္နာမႈရေနတာဟာ ကံတရားေၾကာင့္ ဘုရားေပးလို႔ အဆင့္သင့္ရလာတာလို႔ ထင္ေနတတ္သူေတြ.. အစရွိသျဖင့္ေပါ့ အမ်ားၾကီးပါပဲ...။

လူတိုင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို အခ်စ္ဆံုးဆိုေပမယ့္ သူတို႔ကေတာ့ တကယ္ကို ျပိဳင္ဖက္မရွိ ခ်စ္ၾကတဲ့သူေတြပါပဲ...။

.......................................

အခုေတာ့ အဲလို ကိုယ့္ကိုယ့္ကိုျပိဳင္ဖက္မရွိ ခ်စ္ေနၾကသူေတြ ပတ္၀န္းက်င္ေတြမွာ မၾကာခဏ ေတြ႔ရလာတဲ့အခါတိုင္း သေဘာက်စြာ ကၽြန္မ ျပံဳးနိုင္ပါျပီ..။

ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္နဲ႔ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္က မိတ္ေဆြေတြၾကားက ၾကင္နာမႈ ဂရုစိုက္မႈဆိုတာ ဘုရားေပးတာ မဟုတ္ပါဘူး..၊ကုိယ့္ရင္ထဲက၊ ေနာက္ျပီး သူ႔ႏွလံုးသားထဲက ျဖစ္တည္လာတဲ့ အၾကင္နာ ေသြးေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။ လူတိုင္းမွာ ၀မ္းနည္းခ်ိန္၊ ေသာကေ၀ အားငယ္ခ်ိန္ ဆိုတာ ရွိနိုင္တယ္။ ကိုယ့္အားငယ္ခ်ိန္ တစ္စံုတစ္ဦးရဲ့ ေမတၱာေပး ဂရုစိုက္မႈကို ရလာခဲ့ဖူးရင္ ထိုသူ အားငယ္ခ်ိန္၊ ဒုကၡေရာက္ခ်ိန္မွာလည္း မေမ့မေလ်ာ့ ကုိယ့္ရင္ထဲကလာတဲ့ ဂရုစိုက္မႈတစ္ခုေတာ့ သူ႔ကို ျပန္ေပးသင့္တယ္ မဟုတ္ဖူးလားဟင္..

လသာည..ရဲ့ အေတြးပါ...