စမ္းသပ္ခံလူသား

ခ်ာလီCharlie Gordonဟာအသက္၁၇ ခုႏွစ္ရွိျပီး IQ(ဥာဏ္ရည္) ၆၈ပဲရွိတဲ့ ဥာဏ္ရည္နိမ့္ က်ပ္မျပည့္သူ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ပါ။ သူ႔မိဘေတြက သ႔ူကို ဥာဏ္ရည္နိမ့္လို႔ ဆိုျပီး ေမြးျပီးကတဲက ျပစ္ထားခဲ့တဲ့အတြက္ သူဟာ သူ႔ဦးေလးနဲ႔အတူ ၾကီးျပင္းခဲ့ရပါတယ္။ သူအရြယ္ေရာက္ေတာ့လည္း ေက်းဇူးဆပ္တဲ့ အေနနဲ႔ သူ႔ဦးေလးရဲ့ အလုပ္ရံုမွာ ေတာက္တိုမယ္ရလုပ္ရပါတယ္။ သူဟာ ေက်ာင္းတအားေနခ်င္ရွာေပမဲ့ ေက်ာင္းတက္ခြင့္မရခဲ့ပါဘူး။

ခ်ာလီဟာ ကိုယ့္ဘာသာ တိုးတက္ခ်င္စိတ္ အရမ္းရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဥာဏ္ရည္နိမ့္သူေတြေနတဲ့ ေက်ာင္းကိုတက္ျပီး အေရးအဖတ္တတ္ေအာင္ ၾကိဳးစားသင္ယူခဲ့တယ္။ အဲဒီေက်ာင္းက သူ႔ဆရာမနာမည္က အဲလစ္ (Alice Kinnian)တဲ့။ အဲလစ္ဟာ ငယ္ရြယ္ေခ်ာေမာလွပတဲ့သူ မိန္းမေခ်ာေလးျဖစ္ပါတယ္။

တေန႔ေပါ့..။ အဲဒီတေန႔ဟာ ခ်ာလီရဲ့ဘ၀ကို အသြင္ေျပာင္းခဲ့တဲ့ေန႔လို႔ ဆိုလို႔ရပါတယ္။

သိပၸံပညာရွင္ ႏွစ္ဦး ျဖစ္တဲ့ Professor Nemur နဲ႔ Doctor Straussဟာ ၾကြက္ကေလး Algernonရဲ့ မွတ္ဥာဏ္ကို ပံုမွန္ထက္တက္ေအာင္ လုပ္တဲ့ စမ္းသက္ခ်က္ ေအာင္ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ဦးဟာ တဆင့္တက္စမ္းသက္ခ်က္ အျဖစ္ လူသားေတြရဲ့ IQကို ျမင့္ေအာင္ လုပ္နိုင္မနိုင္ စမ္းသပ္ဖို႔ စီစဥ္ၾကတယ္။ ဒီမွာ စမ္းသပ္ခံလူသားအျဖစ္ ခ်ာလီကို ေရြးၾကပါတယ္။

အစေတာ့ ခ်ာလီေၾကာက္ရြံစြာ ေတြေ၀ခဲ့တယ္။ ခ်ာလီကို စမ္းသပ္ခံလူသား အျဖစ္ လက္ခံဖို႔ သူ႔ဆရာမ အဲလစ္က တိုက္တြန္းအားေပးခဲ့တယ္။

“ခ်ာလီ ဒီစမ္းသပ္ခ်က္ေအာင္ျမင္ခဲ့ရင္ မင္းဖတ္ခ်င္တဲ့ စာေတြ မင္းဖတ္လို႔ရျပီေလ၊ ေတြးၾကည့္စမ္း၊ ေပ်ာ္စရာ မေကာင္းဘူးလား”

တကယ္ဆို အဲလစ္ရဲ့ စကားထဲမွာ မေအာင္ျမင္ခဲ့ရင္..ဆိုတဲ့ စကားလံုး မပါခဲ့ဘူး။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ခ်ာလီဟာ သူ႔ဆရာမေလးရဲ့ စကားအတိုင္း သူနာခံခဲ့ပါတယ္။

သူကံေကာင္းခဲ့တယ္ထင္တယ္။ စမ္းသပ္ခ်က္က ေအာင္ျမင္သြားခဲ့ပါတယ္။ ၃ လ အတြင္း သူ႔ရဲ့ IQ ဟာ ၁၈၅ အထိ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ (ေၾကာ္ျငာ။ ။ IQ သတ္မွတ္ခ်က္အေၾကာင္းကို ေအာက္ဆံုးမွာ ေရးထားတယ္ေနာ္။ :P)။

ေပ်ာ္စရာၾကီးပါ။ သူဖတ္ခဲ့ခ်င္တဲ့ စာေတြကို သူခဏေလးအတြင္း ဖတ္နိုင္ခဲ့တယ္။ သူလုပ္ခ်င္တဲ့ သူေလ့လာခ်င္တဲ့ဘာသာရပ္ေတြကို သူက ခဏေလးအတြင္း တတ္ေျမာက္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ သူမွာ ပညာရွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ပါျပီ။ သူ႔အနာဂတ္က ေတာက္ပေနျပီေပါ့။

ဒါေပမဲ့ ဘ၀ ၾကီးက အဲလို လြယ္လြယ္ကူကူ ၾကိဳတင္ခန္႔မန္းလို႔မရပါခဲ့ဘူး။ သူရဲ့ ဥာဏ္ရည္ေကာင္းလာျခင္း၊ ပညာပိုတတ္လာျခင္းဟာ ပတ္၀န္းက်င္ကလူေတြနဲ႔ သူ႔ကို ခဲြထုတ္သလို ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။

သူတစ္ေယာက္ဥာဏ္ရည္နိမ့္က်ေနစဥ္က ႏွိမ္ခ်ျပီး အေစအပါးလို ေျပာင္ေလွာင္ခဲ့သူေတြဟာ အခုအခ်ိန္မွာ သူ႔ကို ပညာရွင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ မဆက္ဆံလိုၾကပါဘူး။ လူလူသူသူေနရာေပးရမွာကို သူတို႔ေၾကာက္ၾကတယ္။ သူ႔ကို အရင္လိုပဲ လူနံုလူအ အသြင္ပဲ ဆက္ဆံလိုတယ္။ ဆက္ဆံခြင့္ မရရင္ သူ႔ကို ေရွာင္ခြာသြားၾကပါေတာ့တယ္။

တခ်ိန္က သူ႔ကို သနားလို႔ဆိုျပီး ေပးကမ္းခဲ့သူအခ်ိဳ႕ က လည္း သူလူလူသူသူ ျဖစ္သြားခ်ိန္မွာ တခ်ိန္ကေက်းဇူးေတြကိုတင္ျပျပီး သူ႔ဥာဏ္ရည္ကို အသံုးခ်သြားတာက လဲြရင္ သူ႔ကို အရင္လို မေႏြးေထြးၾကေတာ့ဘူး။

သူသိသလို မသိတဲ့သူေတြၾကားထဲမွာ သူဟာ ရပ္တည္ရခက္လာခဲ့ပါတယ္။ မြန္းက်ပ္တဲ့ ခံစားခ်က္က ေန႔တုိင္းရွိလာခဲ့တယ္။ သူရဲ့စြမ္းရည္အေပၚ တိုက္ခိုက္မႈမ်ားစြာက ဆက္တိုက္ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ သူ႔ဆရာမ အဲလစ္နဲ႔ေတာင္ သူအဆင္မေျပျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္သေဘာနဲ႔ Lillmanဆိုတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္နဲ႔ ခ်စ္ၾကိဳးသြယ္မိေသးတယ္။

တေန႔မွာေတာ့ သူ႔ရဲ့ ေက်းဇူးရွင္ သိပၸံပညာရွင္ ပါေမာကၡ Nemurနဲ႔ ေတြ႔တယ္။ ပါေမာကၡ Nemurဆီမွ သတင္းဆိုးတစ္ခုကို သူၾကားခဲ့ရတယ္။ သူ႔အရင္ စမ္းသပ္ခံ Algernon ၾကြက္ကေလးဟာ ျပဳျပင္ထားတဲ့ IQကေန ျပန္ေလ်ာ့က်သြားျပီး ေသဆံုးသြားခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ သတင္းပါ။

ခ်ာလီဟာ တုန္လႈပ္လြန္းျပီး စကားတစ္ခြန္းမွ မေျပာနိုင္ခဲ့ဘူး။

“ဒါဆိုရင္ ငါေရာ.. ငါကေရာ..”

သ႔ူကို ဥာဏ္ရည္နိမ့္လို႔ ဆိုျပီး ေမြးျပီးကတဲက ျပစ္ထားခဲ့တဲ့ မိဘေတြကိုလည္း ခ်က္ခ်င္း ျပန္ရွာခဲ့တယ္။

“ေမေမ သားပါေမေမ။ ခ်ာလီပါ။ သားကို မွတ္မိလားဟင္”

မင္းဟာ ငါ့သားမဟုတ္ဘူး မင္းထြက္သြား”

သူ႔ေဖေဖသည္လည္းေကာင္း၊ သူရဲ့ တစ္ဦးတည္းေသာ ႏွမေလးသည္ လည္းေကာင္း သူ႔ကို အသိအမွတ္မျပဳခဲ့ပါဘူး။

ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူဟာ ပါေမာကၡ Nemurဆီကို သြားျပီး သူ႔ကို မူရင္း ဘ၀ေလးကို အျမန္ဆံုးျပန္ေရာက္ေအာင္ လုပ္ေပးဖို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။

“ကၽြန္ေတာ့ကို IQ ၆၈ ဆိုတဲ့ အဆင့္ကိုပဲ ျပန္ပို႔ေပးပါခင္ဗ်ာ။ အဲဒီတုန္းက ဘ၀ေလးကို ျပန္ေပးပါခင္ဗ်ာ” ဒါေပမဲ့ ျပန္ဆုေတာင္းစရာ မလိုေအာင္ပဲ အဲဒီအခ်ိန္ဟာ တေျဖးေျဖး ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ ပါေမာကၡ Nemur က ဘာမွ ျပန္လုပ္ေပးစရာမလိုခဲ့ဘူး။ ဥာဏ္ရည္ေတြ ေလ်ာ့က်လာတာေၾကာင့္ လူနံုလူအ အသြင္ ေျပာင္းလာတဲ့ သူ႔ရဲ့ အျပဳအမူ အက်င့္ေတြဟာ သူ႔ရဲ့လက္ရွိခ်စ္သူ Lillmanကို ေၾကာက္ရံြစြာ သူ႔နားက စြန္ခြာသြားေစခဲ့ပါတယ္။

ခ်ာလီကေတာ့ ၀မ္းမနည္းေတာ့ပါဘူး။ သူ႔ဥာဏ္ရည္ဟာ နိမ့္က်သြားေပမဲ့ သူ႔စိတ္ဓါတ္ကေတာ့ ရင္က်က္သြားခဲ့ျပီလို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္။

သူ႔ဟာ တခ်ိန္တခါတုန္းက စမ္းသပ္ခံဥာဏ္ရည္ကို ရခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းကို မေမ့ခဲ့ပါဘူး။ သူ႔အေပၚသေဘာထားေျပာင္းလဲခဲ့တဲ့ လူတစ္ခ်ိဳ႔အေၾကာင္းကိုလည္း မေမ့ခဲ့ပါဘူး။

သူ႔ရဲ့ဆင္ျခင္ဥာဏ္ထဲကရလာတဲ့ အသိေတြနဲ႔အတူ သူအျမဲ ေရရြတ္ေနတာကေတာ့

“...ဘယ္အရာမွ မျမဲဘူး။ ေလာကၾကီးမွာ ဘယ္အရာမွ မျမဲဘူး။ ဒါေၾကာင့္ လူေတြရဲ့ သေဘာထားမျမဲတာဟာ သဘာ၀ပဲ၊ ဒါဟာခြင့္လႊတ္သင့္တယ္။ ဒီအသိကို ငါသိခြင့္ရေအာင္ ဘ၀နဲ႔ရင္းျပီး ေရွ႔ကေန လမ္းျပသြားတဲ့ ၾကြက္ကေလးကို ငါေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ၾကြက္ကေလး ရဲ့ အုတ္ဂူကို ေတြ႔ရင္ ငါ့ကို လာေျပာၾကပါ။ ငါပန္းစည္းတစ္စည္းေလာက္ ခ်ေပးခ်င္လို႔ပါ................”

လသာည.. ပါ။

မွတ္ခ်က္။ ။ မွတ္ဥာဏ္အေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ နာမည္ၾကီးတဲ့ ၀တၱဴ flowers for Algernonကို ဘာသာျပန္ထားပါတယ္။ စာေရးဆရာ Daniel Keyesပါ။ (IQ ရဲ့သတ္မွတ္ခ်က္ကို သိပ္နားမလည္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေလးမ်ားအတြက္ ေၾကာ္ျငာ၀င္ပါတယ္။ စိတ္မရွိနဲ႔ေနာ္။ :P။ သာမာန္လူတစ္ဦးအတြက္ ပ်မ္းမွ်အျဖစ္သတ္မွတ္ထားတဲ့ IQဟာ ၉0မွ ၁၀၉ၾကားပါ။ ၈၀-၈၉ ဆိုရင္ ဥာဏ္ထိုင္းသူ၊ ၇၀-၇၉ ဆိုရင္ ဥာဏ္ရည္ ခ်ိဳ႕ ယြင္းသူ၊ ၇၀ ေအာက္နိမ့္ရင္ က်ပ္မျပည့္သူ။ အေပၚကို ျပန္တက္ၾကည့္ရင္ ၁၁၀-၁၁၉ ဆိုရင္ ဥာဏ္ေကာင္းသူ၊ ၁၂၀-၁၄၀ ဥာဏ္ရည္ေတာ္ေတာ္ ထက္ျမက္သူ၊ ၁၄၀ ေက်ာ္ရင္ေတာ့ Genius or almost geniusပါ။)