အတိတ္က ဇာတ္လမ္း

အဟမ္း..အဟမ္း မမ၀ါရဲ့ တဂ္ပါ။

ေရးရမွာ ဒူးတုန္လို႔ နည္းနည္း ရဲေဆးတင္တဲ့အေနနဲ႔ ဘီယာ အဲေလ ေကာ္ဖီက်က်ေလးေသာက္ဦးမွ.. ကိစၥေတာ့ မရွိပါဘူးေလ..။ အတိတ္ဆိုတာ လူတိုင္းကင္းတာမွမဟုတ္တာေနာ.။ :D

ေျပာရရင္..လသာညတို႔ျမိဳ႔မွာ တခ်ိန္က လသာည ဟိုးေလးတေက်ာ္သတင္းၾကီးဖူးတယ္။ စာလိုက္ေပးတ ဲ့ေကာင္ေလးကို ခဲနဲ႔ေပါက္တာ ေကာင္ေလး နဖူးကဲြသြားလို႔ေလ.. :P အဲလို နာမည္ၾကီးပံုက.။

တကယ္က သူကလြန္တာပါ။ ၈တန္းပဲ ရွိၾကေသးတာကို ရည္းစားစာလိုက္ေပးတယ္ ေလ (><)..။

အရင္ကတဲက လူေတြ႔တိုင္း စေနာက္ေနလြန္းလို႔ မုန္းေနတာဆိုေတာ့ အဲဒီေန႔က ေပါက္ကဲြလြန္းေတာ့ ခဲနဲ႔ေပါက္ခ်လိုက္တာ.။ တကယ္က စဥ္းစားၾကည့္ရင္ သူေရွာင္ရင္လည္း လြတ္နိုင္ပါတယ္။ ကိုယ္ကလည္း သူေရွာင္လိမ့္မယ္လို႔ပဲထင္ထားတာ။ ဒါေပမဲ့ သူက ဟီးရိုးလုပ္ျပီး မေရွာင္ဘူး။ မွန္ေရာ ေသြးေတြျဖန္းကနဲ ထြက္သြားေလတယ္။

ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးရံုးခန္းကုိ ေရာက္မယ္ထင္ထားေပမဲ့ သူကသေဘာေကာင္းစြာ မတိုင္ခဲ့တဲ့အတြက္ မေရာက္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေတာင္ အခြင့္ၾကံဳတိုင္း အိမ္ေရွ႔ကေန လာလာေအာ္သြားတယ္။ ေသြးေျမက်ေအာင္ ခ်စ္ရသူပါ..ခ်စ္ရသူပါ..နဲ႔။ ေတြ႔လား အဲလိုမ်ိဳး စိတ္တိုဖို႔ အရမ္းေကာင္းတယ္..။

တကယ္ဆို သူချမာ မိဘႏွစ္ပါးလံုးလည္း ကြယ္လြန္သြားခဲ့လို႔ သူအစ္ကိုနဲ႔ ေနေနရတာပါ။ အေပါင္းအသင္းအေပၚလည္း သေဘာအရမ္းေကာင္းသူမို႔ သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္ ခင္ခ်င္စရာပါ။ ခက္တာက အစအေနာက္တအားသန္လြန္းတာပါ။

စာကို သိပ္စိတ္မ၀င္စားဘူး။ စာၾကည့္တာကို သိပ္မေတြ႔သေလာက္ပဲ။ အတန္းထဲမွာ လသာညက အဆင္တစ္ဆိုရင္ သူက ဘိတ္ခ်ီးဆင့္ပါ။ တခါတေလ လိုက္လိုက္ေလ်ာေလ်ာ သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္နဲ႔ စာၾကည့္ပါလို႔ေျပာၾကည့္တယ္။ သူက “စာမၾကည့္ဘူး မင္းပဲၾကည့္မယ္”လို႔ ျပန္ေအာ္တဲ့သူ..ပါ။ အဲဒါ ဆရာမက “သား..မင္း အဆင့္တစ္ရတဲ့ သမီးေလးကို အတုခိုးေနာ္”လို႔ဆိုရင္ သူက“ဟုတ္ကဲ့ ခုိးပါမယ္၊ လိုက္မွာလား”လို႔ျပန္ေျပာသူပါ။

အဲဒီေနာက္မွာလည္း တခ်ိန္လံုးအျမဲရန္ျဖစ္ရတဲ့သူပါပဲ။ ဆယ္တန္းေအာင္ျပီး လသာညက ေက်ာင္းဆက္တက္ေပမဲ့ သူကေတာ့ သူဘ၀ေပးအရ အလုပ္၀င္ပါတယ္။

တကၠသိုယ္ေက်ာင္းပိတ္လို႔ ျမိဳ႔ျပန္ေရာက္ခ်ိန္ဆို သူကို အခမဲ့အေၾကာင္းၾကားမဲ့သူက ဘယ္အခ်ိန္အေၾကာင္းၾကားမွန္း မသိေအာင္ သူက ၾကိဳသိေနတတ္တယ္။ အိမ္ေရွ႔လမ္းတေၾကာမွာ သူလမ္းသလားျပီသာမွတ္။ အိမ္နားကလူေတြဆို သူ႔ျမင္ရင္ ရယ္ၾကေရာ..။

ဘာေၾကာင့္လဲေတာ့မသိဘူး ႏွစ္ေတြသာၾကာသြားတယ္။ သူကိုျမင္ရင္ စိတ္တိုတာဟာ မေပ်ာက္ဘူး။

ေက်ာင္းပိတ္ရက္ကုန္လို႔ ရန္ကုန္မျပန္ခင္ တရက္ၾကီးလည္း သီခ်င္းအက်ယ္ၾကီးလာေအာ္သြားေသးတာ။ “အပ်ိဳၾကီးတကယ္လုပ္မွာလား” ဆိုတဲ့သီခ်င္းကို ။ အဲဒါေျပာတာ အဲလိုေအာ္တတ္တာေတြကို ၾကည့္လို႔ကိုမရဘူးဆို..။

ဒီလိုနဲ႔ ေတြ႔ရင္ ေစာင္းလိုက္ေျမာင္းလိုက္ ရန္ျဖစ္လိုက္နဲ႔ ဆယ္ႏွစ္ၾကာျပီး သကာလ.. လသာညက မာစတာဒုတိယႏွစ္ ျပီးလို႔ အိမ္ကို ျပန္လာျပီးတပတ္အၾကာမွာ မဂၤလာေဆာင္ပါေလေရာ..။ ေ၀း...ေဟး..

..မွားမယ္။ လသာညနဲ႔ မဟုတ္ဘူး။ အိမ္နားက ေကာင္မေလးနဲ႔..ဟားဟား။။။ ဒါေတာင္ သတင္းလာလႊင့္လိုက္ေသးတာ လသာညနဲ႔တူလို႔ ယူလိုက္တာပါတဲ့ ေနာက္ဘ၀က်ရင္ ဆက္ဆက္ ေပါင္းပါရေစတဲ့..လြတ္လြတ္ကြ်တ္ကၽြတ္ သြားစရာရွိတာ သြားတာမဟုတ္ဘူး။ အမွ်င္လာတန္းျပေနေသးတယ္။ ေအာ္.. ေယာက္်ားေလးမ်ား.....

အဲလိုမ်ိဳးေလးရွိခဲ့ဖူးတယ္လို႔.။

“ ကလင္ကလင္”
“ဟလို.. .အင္.. ေနေကာင္းပါတယ္။ ထမင္းလား ..စားျပီးျပီး။ စိတ္ခ်၊ ေကာ္ဖီလည္း ေလွ်ာ့ပါတယ္။ ဟုတ္..။ အခုလား ဟိုေလ မနက္ျဖန္ seminarရွိလို႔ စာဖတ္ေနတာ။ စိတ္ခ်ပါဆို၊ ညနက္ေအာင္မေနဘူးရယ္၊ ခဏေနအိပ္မွာ။ အိုေက စိတ္ခ်ပါ။ ဟုတ္..ဟုတ္..........ဘိုင္ဘိုင္...။”

အဟီး ေတာ္မွ။ ဒါကအခ်ိန္မွန္လာေသာ လသာည၏ ခ်စ္လွစြာေသာ “လူၾကီး”ဆီမွ ဖုန္းျဖစ္ေၾကာင္းပါ..။ ဒီပို႔စ္ကို ဖတ္မိသူအေၾကာင္းသိ သယ္ရင္းေလးမ်ား သူ႔ေရွ႔မွာ ေယာင္လိုမ်ား မေျပာမိေစဖို႔ အႏႈးအညႊတ္ေတာင္းပန္တယ္ေနာ္။ က်န္တာ သေဘာထားၾကီးပါေသာ္လည္း ထိုသူႏွင့္ပတ္သက္လွ်င္ေတာ့ သ၀န္တိုတတ္ပါေၾကာင္း ေတာင္းပန္ရင္း တက္ဂ္ပို႔စ္ကို ေအာင္ျမင္စြာ အဆံုးသတ္ပါတယ္။

:D လသာည..ပါ။

ထံုးစံအရ ဆက္တက္ဂ္ခ်င္ေသာ္လည္း ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့။။။ ေအာက္က ဘေလာ့ဂါသူငယ္ခ်င္းေလးမ်ား အဆင္ေျပရင္ ေရးေပးပါဦးေနာ္။ နည္းနည္း ေၾကာက္စရာရွိရင္ မေရးလည္း ရတယ္သိလား..ေနာက္မွ ေမးလ္နဲ႔တိုးတိုးတိတ္တိတ္ပို႔လိုက္ ။ :P

ခ်စ္ေသာရို႔စ္
မိုးေသာက္ၾကယ္ေလး
သူငယ္ခ်င္းေလး မေရႊပိုး
လဂြန္းအိမ္
ကိုမေနာသား